روش های تدریس برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه با توجه به نقش بنیادین روش های تدریس در ارتقای کیفیت آموزش و تاکید تحقیقات انجام شده بر لزوم بازنگری شیوه های تدریس برنامه های آموزش مداوم، همچنین کمبود پژوهش هایی که از طریق مشاهده به تحلیل فرایند تدریس پرداخته باشند، روش ها و فرایند تدریس برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از نظر ایجاد، استمرار، اثربخشی و اتمام ارتباط مورد بررسی قرار گرفت.روش ها در یک پژوهش میدانی (Field Research) محقق به مشاهده ۸۹ مورد تصادفی از برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی شامل: سمینار- کنفرانس، همایش و مدون- معادل مدون پرداخت. از روش مشاهده برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید که روایی ابزار از طریق روایی محتوا و پایایی با روش آزمون مجدد تایید گردیده بود. داده ها با نرم افزار SPSS و با روش آماری به صورت توزیع فراوانی و درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج یافته های پژوهش در ارتباط با مولفه های مربوط به تدریس نشان داد که بیش از نیمی از تدریس های انجام شده از نظر ایجاد ارتباط، بیش از دو سوم تدریس های انجام شده از نظر استمرار ارتباط ضعیف و خیلی ضعیف بوده است. در مقوله استمرار ارتباط، حدود ۴۰ درصد تدریس ها و در مقوله اتمام ارتباط، بیش از نیمی از تدریس های انجام شده خوب و خیلی خوب بوده است. همچنین روش تدریس غالب در همه برنامه های آموزش مداوم، سخنرانی بوده و در مواردی، پرسش و پاسخ، ارائه مورد و روش نمایشی هم استفاده شده است.بحث برنامه های آموزش مداوم از نظر روش های تدریس نیاز به بازنگری جدی دارد. آشنایی بیشتر اساتید با فرایند آموزش، تدریس، تئوری های یادگیری بزرگسالان و الگوهای جدید تدریس می تواند زمینه بهبود کیفیت برنامه های آموزش مداوم را فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

Teaching methods ، Continuing Education Programs ، General practitioners. ، روش های تدریس ، برنامه های آموزش مداوم ، پزشکان عمومی