بررسی میزان شیوع بیماری سیلیکوزیس و برخی عوامل مرتبط با آن در کارگران شاغل در کارگاه های (سنگ تراشی) شهرستان خمینی شهر

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-9-4_004

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: سیلیکوزیس (Silicosis) بیماری ریوی با سیر تکاملی آهسته و از بیماری های شغلی و غیر قابل برگشت می باشد که در مراحل ابتدایی فاقد علایم بالینی بوده و علامت اصلی آن تنها علایم رادیولوژیکی است. بروز این علایم بستگی به سن، حساسیت فردی، سابقه کار، مصرف سیگار و مدت زمان مواجهه دارد. هدف این مطالعه، بررسی شیوع بیماری سیلیکوزیس و عوامل مرتبط با آن در کارگران سنگ تراش خمینی شهری بود. روش ها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی، از طریق سرشماری روی۷۰ سنگ تراش انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز از طریق معاینات کارگران (طبق فرم شماره ۱ معاینات کارگران) و فرم ارجاع جمع آوری گردید. از تمام افراد گرافی قفسه سینه گرفته شد که با معاینه پزشک طب کار افراد مبتلا مشخص و دوباره از آن ها گرافی قفسه سینه با کیفیت بالا گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS و به وسیله آزمون های ۲c، Mann-Whitney و Independent t صورت پذیرفت. یافته ها: میانگین سن مبتلایان به سیلیکوزیس ۰۴/۱۸ ± ۴/۴۶ سال به دست آمد. ۵۷/۲۸ درصد افراد مبتلا کمتر از ۲۰ سال سابقه کار داشتند، ضمن این که از ۷ نفر مبتلا به این بیماری، ۳ نفر سیگاری بودند. آزمون ۲c رابطه معنی داری بین سیگاری بودن و ابتلا به سیلیکوزیس را نشان داد (۰۵/۰ = P). آزمونIndependent t رابطه معنی داری بین سابقه کار و سن افراد با سیلیکوزیس نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به ابتلای ۶/۱۵ درصد شاغلین، متولیان سلامت شغلی باید با برنامه ریزی صحیح تر در خصوص بهسازی شرایط محیط کار، معاینات به موقع پزشکی و کنترل عوامل زیان آور محیط کار نسبت به حفظ سلامت این افراد اقدام نمایند. واژه های کلیدی: سیلیس، سیلیکوزیس، کارگاه سنگ تراشی

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سمیه ابراهیمی

Department of Occupational Health, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran (Corresponding Author) Email: sayeh۶۲e@yahoo.com

حسین غضنفری

Department of Occupational Health, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

الهه طاهری

Department of Occupational Health, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

کریم زمانی

Department of Occupational Health, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

محمود بابائیان

General Practitioner, Occupational Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

اکبر حسن زاده

Lecturer, Food Security Research Center, Department of Epidemiology, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran