بررسی شیوع و عوامل مرتبط با پرخاشگری در بین نوجوانان شهر یاسوج

مقدمه: رفتار پرخاشگرانه دوران نوجوانی می تواند به عنوان یک عامل پیش بینی کننده برای بزهکاری، سوء مصرف مواد، افسردگی و افت تحصیلی باشد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و عوامل مرتبط با پرخاشگری در بین نوجوانان انجام شد. روش ها: پژوهش حاظر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که در بین نوجوانان شهر یاسوج در سال ۱۳۸۹ صورت گرفت. آزمودنی های مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میادین اصلی در سطح شهر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه استاندارد پرخاشگری Boss و Perry بود، که به صورت خودگزارش دهی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. اطلاعات به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع پرخاشگری در بین نوجوانان ۲/۳۲ درصد بود. مصرف مواد مخدر، مصرف مشروبات الکلی، رابطه جنسی پرخطر، مصرف مواد مخدر در دوستان و طلاق والدین دارای رابطه آماری معنی دار با بروز پرخاشگری در نوجوانان بود (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای پرخاشگری، ارایه برنامه های آموزشی در خصوص ارتقای مهارت های کنترل خشم و پیشگیری از پرخاشگری در نوجوانان ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: نوجوانان، رفتارهای پرخطر، پرخاشگری

کلیدواژه ها:

Adolescent ، Risky Behavior ، Aggression