بررسی اثر متقابل سیستم های دوپامینرژیک وگابائرژیک بر اخذ آب در رت های نر نژاد ویستار حساس شده به مورفین

در این تحقیق واکنش متقابل سیستم های دوپامینرژیک و گابائرژیک بر اخذ آب در موش های صحرایی نر نژاد ویستار سالم و حساس شده به مورفین مورد مطالعه قرار گرفته است. برای تیمار درون بطنی در حیوان سالم یک کانول راهنما در بطن جانبی سمت راست موش های صحرایی بالغ با محدوده وزنی ۲۵۰- ۲۰۰ گرم قرار گرفت. بعد از دوره نقاهت حیوانات به مدت ۲۴ ساعت از آب محروم شدند، سپس داروها تزریق شده و میزان نوشیدن آب به مدت ۱ساعت در این حیوانات مورد بررسی قرار گرفت. در مورد حیوان حساس شده به مورفین، پس از دوره نقاهت، حیوان در ابتدا به مورفین حساس شده و بعد از ۲۴ ساعت محرومیت از آب، داروها تزریق و میزان اخذ آب به مدت یک ساعت در این حیوانات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تزریق درون بطنی بروموکریپتین (g/ratµ۱۰) آگونیست گیرنده D۲، بیکوکولین (g/ratµ۱) آنتاگونیست گیرنده GABAA و تزریق زیر جلدی مورفین (mg/kg۵) بطور معنی داری توانستند میزان اخذ آب را در رت های محروم از آب افزایش دهد در حالیکه تزریق درون بطنی کلرپرومازین (g/ratµ ۴۰) آنتاگونیست گیرنده D۲ و موسیمول (g/ratµ ۱/۰) آگونیست گیرنده GABAA میزان اخذ آب را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند.برهم کنش بین سیستم دوپامینرژیک-گابائرژیک نشان داد که تزریق بروموکریپتین، ۱۵ دقیقه پس از تزریق موسیمول توانست بطور معنی داری میزان اخذ آب را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دهد، در حالیکه تزریق کلرپرومازین و بیکوکولین، اثر معنی داری بر اخذ آب در مقایسه با گروه کنترل نداشت. برهم کنش بین سیستم های اوپیوئیدرژیک-دوپامینرژیک و اپیوئیدرژیک-گابائرژیک نشان دانند که تزریق درون بطنی بروموکریپتین و موسیمول در موش های حساس شده به مورفین توانست بطور معنی داری میزان اخذ آب را در مقایسه با گروه کنترل افزایش دهد در حالیکه تزریق بیکوکولین در موش های حساس شده به مورفین توانست بطور معنی داری میزان اخذ آب را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دهد. ولی کلرپرومازین در موش های حساس شده به مورفین اثر معنی داری را بر اخذ آب در مقایسه با گروه کنترل نداشت. داده های حاضر پیشنهاد می کند که سیستم های دوپامینرژیک و گابائرژیک و اپیوئیدرژیک دارای واکنش متقابل با یکدیگر در مکانیسم اخذ آب می باشند.

کلیدواژه ها:

میزان اخذ آب ، بروموکریپتین ، کلرپرومازین ، موسیمول ، بیکوکولین ، مورفین