بررسی و تحلیل تاثیر مهاجرت ایرانیان به هند بر توسعه تشیع در عهد تیموری

هجرت ایرانیتباران به شبهقاره هند، پیشینهای دیر و دور دارد. این مهاجرتها از قررون اوییره امر می و برامهاجرت بسیاری از زرتشتیان ایرانی آغاز شد و پس از آن از قرون ششم و هفتم هجرری شرایگ تشر و در دورهتیموریان هند به اوج خود رمید. مهاجرت در این دوره به تسترش و رشد تشیگ در هند انجامید. این پژوهش که باروشی توصیفی-تحلیلی و با امتفاده از ابزار کتابخانهای صورت ترفته، قصد دارد مهاجرت ایرانیان به شبهقاره را درعهد تیموریان هند، مورد بررمی قرار دهد تا به این پرمش اصلی پامخ دهد کره ایرن دمرته از مهاجرتهرا، چرهمهمی در تومعه تشیگ در هند داشته ام . در ضمن به علل مهاجرت ایرانیان به هند و بررمی تاریخچه این پدیدهبپردازد و تروههای کوچنده را تقسیمبندی کرده و نقش هر کدام را در تسترش تشیگ ارزیابی کند. نتایج حراکی ازآن ام که مهاجرت ایرانیان در این دوره از مهمترین عوامل تسترش تشیگ در هندومرتان بروده و علرل متعرددمیامی، اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و فرهنگی امباب مهاجرتها را فراهم ماخته و مهمترین تروههای کوچنردهکه در تسترش تشیگ در هند نقش داشتهاند عبارتاند از مادات، علمای دینی، صوفیان و عرفا، شاعران و ادبا.

کلیدواژه ها:

تشیگ ، مهاجرت ، شبهقاره هند ، تیموریان هند ، ایرانیان