اثر تلقیح با میکوریزا، وزن بنه مادری و هیومیک اسید بر عملکرد گل و بنه زعفران
محل انتشار: دوفصلنامه پژوهش های زعفران، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSRB-11-1_004
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی اثر تلقیح با میکوریزا، هیومیکاسید و وزن بنه مادری بر خصوصیات بنه های دختری و عملکرد گل زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه وزن بنه مادری (۴≥ گرم (کوچک )، ۸-۱/۴ گرم (متوسط ) و ۱۲-۱/۸گرم (درشت ))، تلقیح با سه گونه قارچ میکوریزا (Glomus etunicatum و G. mosseae و G. intraradices و ترکیب سه گانه و شاهد (عدم تلقیح)) و دو سطح هیومیک اسید (با و بدون استفاده) بودند. صفات مورد مطالعه شامل تعداد گل در واحد سطح، وزن تر و خشک گل، وزن تر و خشک کلاله، وزن تر و خشک پرچم و تعداد و وزن بنه های دختری بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن بنه های دختری درشت (۱۲-۱/۸ گرم) در تیمار وزن بنه مادری بزرگ+ تلقیح با گونه G. intraradices+ مصرف هیومیک اسید با ۱۰۹ گرم در متر مربع حاصل شد. همچنین بیشترین وزن بنه های دختری متوسط (۸-۱/۴ گرم) در تیمار وزن بنه مادری درشت+ تلقیح با گونه G. intraradices+ مصرف هیومیک اسید با ۶۳ گرم در متر مربع به دست آمد. بیشترین تعداد بنه دختری در واحد سطح از ترکیب سه گانه قارچ+ بنه های مادری درشت و مصرف هیومیک اسید برابر با ۶۷ عدد در متر مربع حاصل شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که کاشت بنه های مادری درشت، همبستگی بالایی با عملکرد بنههای دختری، گل و کلاله زعفران داشت. همچنین کاربرد هیومیک اسید و تلقیح با گونه های میکوریزا بهبود عملکرد گل و بنه های دختری را موجب شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا نوری
دانشجوی کارشناسی ارشد، اگرواکولوژی، گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
علیرضا کوچکی
استاد، گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مهدی نصیری محلاتی
استاد، گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
سرور خرم دل
دانشیار، گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :