اثر بخشی معنا درمانی بر ابعاد شفقت بر خود دانش آموزان مبتلا به افسردگی

هدف پژوهش حا ضر اثر بخ شی معنا درمانی بر ابعاد شفقت بر خود دانش آموزان مبتلا به اف سردگی بود. روش پژوهش حا ضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق حا ضر شامل کلیه دانش آموزان دختر افسرده متوسطه دوره دوم ناحیه یک در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ شهر اصفهان بود. ۳۴ دختر افسرده متوسطه دوره دوم مدارس ناحیه یک در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ شهر ا صفهان که بر اساس مصاحبه بالینی سه روان شناس و ملاک های DSM-IV و اجرای آزمون افسردگی بک مورد شناسایی قرار گرفتند با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۷) نفر) و گواه ۱۷) نفر) قرار گرفتند . ابزار جمع آوری اطلاعات: پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه شفقت به خود نف( نف و همکاران ، ۲۰۰۳ )، جلسات مداخله معنادرمانی هوتزل ( به نقل از سوری، (۱۳۹۴ بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره با نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که نمرات پس آزمون شرکت کنندگان در گروه آزمایش نسبت به نمره پیش آزمون در مقیاس های مهربانی به خود، مشترکات انسانی و هو شیاری افزایش و در مقیاس های قضاوت در مورد خود، انزوا و فزون همانند سازی باعث کاهش می شود.

کلیدواژه ها:

معنا درمانی ، ابعاد شفقت بر خود ، دانش آموزان ، افسردگی.