ارزیابی اثر عمق جویچه در بازده آبیاری و عملکرد محصول شکر در اراضی نیشکر

نیشکر یکی از مهم ترین گیاهان مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که از دیرباز تاکنون در استان خوزستان کشت می گردد. این گیاه دارای دوره ی رشد طولانی و نیاز آبی بسیار زیادی است. روش آبیاری نیشکر جویچه ای است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر شکل جویچه در راندمان آبیاری مزارع نیشکر استان خوزستان و در منطقه کشت وصنعت کارون انجام شده است. در این تحقیق سه تیمار عمق جویچه به ترتیب با اعماق ۳۰، ۲۲ و ۱۶ سانتی متر با سه تکرار در اراضی کشت وصنعت نیشکر کارون انجام گرفت. تیمارهای مذکور به ترتیب با حروف A ، B و C نشان داده شده اند. نتایج بیانگر این است که در طی سه نوبت ارزیابی، راندمان کاربرد در جویچه آزمایشی A به طور متوسط ۲/۷۱% ، در جویچه ی B ،۷/۶۳ % و در جویچه ی C، ۵/۸۰ % اندازه گیری شد. بیشترین تلفات عمقی به طور متوسط ۳/۳۶ درصد مربوط به جویچه ی B و کمترین تلفات عمقی با ۵/۱۹ درصد مربوط به جویچه ی C است. بنابراین جویچه ی C دارای بیشترین راندمان و کمترین تلفات عمقی است. همچنین از نظر عملکرد شکر تیمار C نسبت به تیمارهای A و B در سطح ۵% معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

نیشکر ، بازدهی کاربرد ، تلفات عمقی ، عمق جویچه