بررسی تاثیر خویشتن شناسی بر خودکارآمدی و مسئولیت پذیری معلمان آموزش و پرورش علامرودشت

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر خویشتن شناسی بر خودکارآمدی و مسئولیت پذیری معلمان آموزش و پرورش علامرودشت می باشد. از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان علامرودشت که ۳۰۱ نفر می باشند. روش نمونه گیری با استفاده از جدول مورگان که ۱۶۹ نفر انتخاب گردید داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه خویشتن شناسی از مدل کوزان (۲۰۰۸) خودکارامدی از مدل ریگز و نایت (۲۰۰۴) و مسئولیت پذیری از مدل لارمن و کارابنیک (۲۰۱۳) جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه ها از روایی ظاهری و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ گزارش شد. نتایج آن برای پرسشنامه خویشتن شناسی ۷۶/۰، خودکارامدی ۷۰/۰ و برای مسئولیت پذیری ۸۶/۰ درصد محاسبه شد. همچنین، برای آزمون فرضیه ها در بخش آمار استنباطی از تحلیل همبستگی استفاده شد. ابتدا، توزیع طبیعی و همگنی واریانس ها از طریق آزمون کلموگروف- اسمیرنوف بررسی شد و سپس، برای تحلیل فرضیه ها از روش ضریب همبستگی از رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که خویشتن شناسی بر خودکارآمدی و مسئولیت پذیری معلمان آموزش و پرورش علامرودشت از هم خطی مستقیم و معناداری برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

خویشتن شناسی ، مسئولیت پذیری ، خودکارامدی.