امکان پذیری مدیریت نوین رواناب شهری در بجنورد باسامانه های سطوح آبگیر باران

همواره شهرهایی که شکل کوهپایه ای دارند و یا در یک دشت افتاده (کاسه ای) رشد و توسعه خود را تجربه می کنند، مدیریت نوین رواناب های شهری یک اصل مهم بوده و از مهمترین مباحث مدیریت شهری است.این مقاله با هدف بررسی نقش عوامل تاثیرگذار در رواناب های شهری بجنورد و چگونگی کاربست مدیریت نوین رواناب های شهری و امکان پذیری مدیریت نوین به کمک سامانه های سطوح آبگیر باران ارائه شده است . روش تحقیق توصیفی–تحلیلی است. داده ها از منابع اسنادی و کتابخانه ای بدست آمده است. یافته های تحلیلی و تجربی تحقیق نشان می دهد گذار از روشهای مدیریت سنتی رواناب های شهری بجنورد به مدیریت نوین به کمک سامانه های سطوح آبگیرباران نه یک ضرورت بلکه یک راهبرد اجتناب ناپذیر و امکان پذیر است.در نتیجه باید با رویکردهای اصلاح گرایانه و سازه ای مدیریت نوین را در موضوع رواناب های شهری بجنورد بکار بست و راهبردهای جدید مانند اجرای طرح بام سبز و طراحی معابر نفوذپذیر را در دستور کار قرارداد.

کلیدواژه ها:

رواناب های شهری ، مدیریت نوین ، سامانه های سطح آبگیرباران ، بجنورد