رابطه ی نیمرخ نیازهای گلسر با مدیریت ارتباط با بیمار و شایستگی دلسوزی در پیراپزشکان بیمارستان های شهر همدان

مقدمه: پیراپزشکان اعضای کادر درمان هستند که با بیماران تعامل کوتاه و بلندمدت زیادی دارند و ارتباط آن ها با بیمار اهمیت زیادی در انجام خدمات دارد. این پژوهش در صدد است رابطه­ ی بین نیازهای اساسی در دیدگاه گلسر با ارتباط با بیمار و توانایی دلسوزی را بسنجد. مواد و روش­ ها: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی می­باشد. جامعه­ ی آماری این پژوهش را همه ­ی پیراپزشکان شاغل در بیمارستان­ های شهر همدان، در سال ۱۴۰۰، به تعداد ۵۷۱ نفر تشکیل داده ­اند، که با توجه به جدول مورگان، از میان آن ها، تعداد ۲۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ­ای، به عنوان نمونه­ ی پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه­ ی نیازهای گلسر( ۱۹۹۹)، پرسشنامه­ ی ارتباط با بیمار وکیلی و همکاران(۱۳۹۱) و پرسشنامه­ ی شایستگی دلسوزی نیرومندان و آهی(۱۳۹۸)، استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که بین نیاز به عشق و احساس تعلق و ارتباط با بیمار و شایستگی دلسوزی ارتباط وجود دارد(۰/۰۵p< )؛ بین نیاز به قدرت و ارتباط با بیمار و شایستگی دلسوزی ارتباط وجود دارد(۰/۰۵p< )؛ و همچنین بین نیاز به آزادی و شایستگی دلسوزی ارتباط وجود دارد(۰/۰۵; P> برابری میانگین=H۰)؛ اما بین نیاز به بقا و ارتباط با بیمار ارتباط معناداری یافت نشد(۰/۰۵>P   ; برابری میانگین=H۰). بحث و نتیجه گیری: با توجه به رابطه­ ی یافته شده بین نیاز به عشق و احساس تعلق و نیاز به قدرت با مدیریت ارتباط با بیمار و شایستگی دلسوزی و همچنین رابطه ­ی نیاز به آزادی و شایستگی دلسوزی، از این نکته می­توان در گزینش نیروهای بیمارستانی و به کارگیری به جای آن ها استفاده کرد. بر اساس یافته­ های پژوهش افراد با نیاز به عشق و احساس تعلق می­توانند، افراد مناسبی برای کار در بیمارستان باشند، همچنین افراد با نیاز به قدرت و آزادی بالا در صورت هدایت درست این نیازها می­توانند افراد مناسبی در این حرفه باشند.

کلیدواژه ها:

Glaser Needs Profile ، Patient Relationship ، Compassionate Competence ، Paramedics ، Hospital ، نیمرخ نیازهای گلسر ، ارتباط با بیمار ، شایستگی دلسوزی ، پیراپزشکان ، بیمارستان