تاثیر تمرین مقاومتی، تستوسترون و گرده خرما بر بیان ژن های آدیپونکتین و GLUT۴ و فعالیت نشانگران استرس اکسیداتیو بافت چربی موش های صحرایی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 108
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-31-203_004
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: استفاده از تستوسترون انانتات در بین ورزشکاران، به ویژه رشته های مقاومتی افزایش یافته است. مطالعه حاضر به مقایسه اثرات مستقل و تعاملی تمرین مقاومتی، تستوسترون و عصاره گرده نخل خرما بر بیان ژن های آدیپونکتین و GLUT۴ و همچنین برخی شاخص های فشار اکسایشی در بافت چربی قهوه ای موش های صحرایی نر می پردازد.
مواد و روش ها: ۳۶ موش صحرایی نر به گروه های کنترل، تمرین، عصاره گرده لقاح خرما، تستوسترون انانتات، عصاره گرده لقاح خرما+تمرین و تستوسترون انانتات + تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرینی، برنامه تمرین مقاومتی را به مدت چهار هفته (۵ روز در هفته) اجرا نمودند. در روزهای تمرین، عصاره گرده لقاح خرما و تستوسترون (با دوزهای به ترتیب ۱۰۰ و mg/kg۲) به موش های گروه های مربوطه خورانده شد. ۴۸ ساعت پس از آخرین مداخله، حیوانات قربانی شدند و بافت چربی قهوه ای از نظر میزان بیان ژن های آدیپونکتین و GLUT۴ و فعالیت سوپراکسیددیسموتاز (SOD) و مالون دی آلدهید (MDA) بررسی شد.
یافته ها: تمرین مقاومتی موجب افزایش بیان ژن های آدیپونکتین و GLUT۴، افزایش فعالیت SOD و کاهش فعالیت MDA بافت چربی قهوه ای شد. تستوسترون باعث افزایش SOD و کاهش MDA بافت چربی قهوه ای شد. گرده خرما موجب افزایش بیان ژن های آدیپونکتین، افزایش فعالیت SOD و کاهش فعالیت MDA بافت چربی قهوه ای شد. استفاده هم زمان از تمرین و تستوسترون/گرده خرما اثر هم افزایی نسبت به مداخله تستوسترون و گرده خرما به تنهایی بر MDA بافت چربی داشت.
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر، فرضیه استفاده از گرده نر نخل خرما به عنوان یک ماده طبیعی به جای تستوسترون سنتتیک را تقویت می کند.
کلیدواژه ها:
resistance training ، brown adipose tissue ، testosterone ، Phoenix dactylifera extract ، oxidative stress ، تمرین مقاومتی ، بافت چربی قهوه ای ، تستوسترون ، عصاره گرده نخل خرما ، استرس اکسیداتیو
نویسندگان
علی اربطی
PhD Student in Biochemistry and Exercise Metabolism, Department of Exercise Physiology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
حسن متین همایی
Associate Professor, Department of Exercise Physiology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
محمدعلی آذربایجانی
Professor, Department of Exercise Physiology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
صالح رحمتی احمدآباد
Assistant Professor, Department of Physical Education, Pardis Branch, Islamic Azad University, Pardis, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :