مقایسه نتایج درمانی شکستگی های سوپراکندیلار بازوی کودکان به دو روش جراحی با رویکرد خارجی و خلفی

سابقه و هدف: شکستگی های سوپراکوندیلار استخوان بازو در کودکان شایع بوده و شیوه های جراحی مختلفی برای آن وجود دارد. این مطالعه، بمنظور مقایسه نتایج درمانی به روش جراحی باز با رویکرد خارجی و خلفی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی۲۰۰ کودک مبتلا به شکستگی سوپراکندیلار بازو با سن کم تر از۱۰ سال،که طی سال های ۹۷-۱۳۹۳ به بیمارستان شهید بهشتی بابل مراجعه و تحت عمل جراحی به روش خارجی و خلفی قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات شامل سن، جنس، علت شکستگی، نوع شکستگی، سمت شکستگی، دامنه حرکت مفصل آرنج در هفته هشتم بعد از عمل و بررسی رادیوگرافی، در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: از ۲۰۰ کودک، ۹۸ نفر (۸/۴۸ درصد) تحت جراحی با رویکرد خارجی و ۱۰۲ نفر (۲/۵۱ درصد) با رویکرد خلفی قرار داشتند. سن، جنس، سمت درگیری و غالب بودن دست درگیر بین دو روش، تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰P<). در بررسی دامنه حرکت، زاویه حمل، فلکشن و اکستنشن سمت آسیب دیده تفاوت معنی داری بین دو رویکرد مشاهده نشد. در مقایسه بین دست آسیب دیده و سالم دررویکرد خارجی دامنه حرکت (۲۷/۳±۴۵/۱۵۲ در مقابل ۵۰/۴±۶۱/۱۴۳)، زاویه حمل (۷۲/۱±۹۸/۱۱ در مقابل ۷۵/۲±۴۴/۱۱)، فلکشن (۳۰/۳±۹۱/۱۴۱ در مقابل ۸۵/۴±۳۵/۱۳۴) واکستنشن آرنج (۶۹/۱±۶۰/۱۰ در مقابل ۳۵/۲±۹) در دست آسیب دیده کم تر بود (۰۰۱/۰P<). در مقایسه متغیرهای بالینی و رادیولوژی بین دست آسیب دیده و سالم در رویکرد خلفی دامنه حرکت (۶۴/۳±۷۸/۱۵۲ در مقابل ۳۹/۴±۳۹/۱۴۴)، زاویه حمل (۴۷/۱±۰۴/۱۲ در مقابل ۸۳/۱±۶۲/۱۱)، فلکشن (۳۳/۳±۵۴/۱۴۲ در مقابل ۳۶/۴±۴۱/۱۳۵) و اکستنشن آرنج (۸۱/۱± ۱۴/۱۰ در مقابل ۰۷/۲±۸۹/۸) در دست آسیب دیده کم تر بود (۰۰۱/۰P<). استنتاج: درمان شکستگی های سوپراکندیلار بازو با دو روش خارجی و خلفی از نظر شاخص های بالینی و رادیولوژیک و عوارض مختلف با یکدیگر تفاوت معنی داری ندارند.

کلیدواژه ها:

Keywords:fracture ، surgery ، arm supracondylar ، pediatric ، external approach ، posterior approach ، شکستگی ، جراحی ، سوپراکندیلار بازو ، کودکان ، رویکرد لترال ، رویکرد خلفی