تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بوده است. از جامعه ی آماری دانش آموزان پایه ی پنجم ابتدایی روستاهای منطقه اورامان استان کردستان دو کلاس پایه پنجم به روش نمونه گیری تصادفی ساده، به ترتیب شامل ۱۵ و ۱۸ نفر دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری آزمون استاندارد خلاقیت تورنس تصویری (فرم ب) بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و نیز استنباطی به کمک آزمون تحلیل کوواریانس انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد؛ بین میزان خلاقیت دانش آموزان آموزش دیده با روش بدیعه پردازی و دانش آموزان با روش تدریس سنتی، تفاوت معنی دار وجود دارد. روش تدریس بدیعه پردازی موجب افزایش خلاقیت دانش آموزان گروه آزمایش شده است. میزان توانایی ابتکار و بسط دانش آموزان آموزش دیده با روش بدیعه پردازی به طور معنی داری بالاتر از دانش آموزان با روش سنتی است ولی تفاوت بین میزان سیالی و انعطاف پذیری دانش آموزان دو گروه معنی دار نیست.