اثر سایتوتوکسیک مهارکنندگان زیرواحد کاتالیتیکی (hTERT) و نوکلئوتیدی (hTERC) تلومراز در سلول های لوسمی پرومیلوسیتیک حاد

سابقه و هدف: نقش مهم آنزیم تلومراز در پاتوژنز لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (Acute promyelocytic leukemia) (APL) و هم چنین نقش این آنزیم ترنسکریپتاز معکوس در عود بیماری، ما را بر آن داشت تا اثر سایتوتوکسیک مهار تلومراز با کمک الیگونوکلئوتید مهارکننده زیرواحد نوکلئوتیدی (hTERC antisense) و مولکول کوچک مهارکننده زیرواحد کاتالیتیکی (BIBR۱۵۳۲) را در سلول های مشتق شده از APL مورد مطالعه قرار دهیم. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، جهت بررسی این که آیا مهار تلومراز با کمک hTERC antisense و BIBR۱۵۳۲ می تواند اثر سایتوتوکسیک در APL داشته باشد، سلول های NB۴ که رده سلولی مشتق شده از APL است، با غلظت های مختلف از مهارکنندگان تیمار شدند و سپس زنده مانی سلول ها، فعالیت متابولیک و القاء آپوپتوز به ترتیب با استفاده از روش های تریپان بلو، MTT و رنگ آمیزی Annexin/PI ارزیابی شد. هم چنین برای بررسی مکانیسم های مولکولی اثر مهارکنندگان، فعالیت آنزیماتیک کاسپاز ۳ و تغییرات رونویسی از ژن های مرتبط با آپوپتوز مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که هدف قرار دادن تلومراز با استفاده از hTERC antisense در غلظت ۴۵ pmol/L و BIBR۱۵۳۲ در غلظت۷۵ µL  میزان بقاء سلول های NB۴ را پس از گذشت ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب به میزان تقریبی ۲۰ و ۴۰ درصد کاهش داده و آپوپتوز وابسته به کاسپاز را در این رده سلولی فعال می نماید. هم چنین، نتایج نشان دادند که مهار c-Myc و متعاقبا افزایش نسبت بیان Bax/Bcl-۲ همراه با کاهش فعالیت تلومراز ممکن است مکانیسم دخیل در بروز اثر سایتوتوکسیک هر دو مهارکننده در سلول های NB۴ باشند. استنتاج: نتایج این مطالعه آشکار می کند که BIBR۱۵۳۲ و hTERC antisense دارای اثرات ضدلوسمیک در سلول های NB۴ می باشد و درمآن ها برپایه مهار تلومراز می تواند برای درمان بیماران مبتلاء به APL مفید باشد.

کلیدواژه ها:

acute promyelocytic leukemia ، apoptosis ، NB۴ cells ، telomerase   ، لوسمی پرومیلوسیتیک حاد ، آپوپتوز ، رده سلولی NB۴ ، تلومراز