اولویت بندی راهبردهای مدیریت دانش در فعالیت های فراگیر مبتنی بر مشارکت داوطلبانه (موردپژوهی راهیان نور)

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، رتبه بندی استراتژی های مدیریت دانش و هم چنین تعیین وضعیت شاخص های تصمیم گیری مربوط به راهبردها در فعالیت های مبتنی بر همیاری داوطلبانه می باشد و تشکیلات مرتبط با مقوله گردشگری جنگ در کشور (اردوهای راهیان نور) به عنوان مورد مطالعه پژوهش انتخاب شده است.روش: به منظور اولویت بندی استراتژی های مورد بررسی در این پژوهش از رویکرد فرآیند تحلیل شبکه ای استفاده شده است. این روش یکی از رویکردهای معتبر برای حل مسائل تصمیم گیری چندمعیاره و رتبه بندی گزینه ها -از جمله اولویت بندی استراتژیک- می باشد. در اکثر موارد تصمیم گیری ها هنگامی مورد رضایت تصمیم گیرنده است که براساس چندین معیار مورد بررسی قرار گرفته باشد. این امر به ویژه برای مدیران راهبردی اهمیت دوچندانی دارد. معیارها ممکن است کمی یا کیفی باشند. در روش های تصمیم گیری چندمعیاره به جای استفاده از یک معیار سنجش بهینگی از چند معیار سنجش استفاده می شود. مبنای مطالعه، استراتژی های مدل مارپیچ دانش و تکنیک مورد استفاده فرایند تحلیل شبکه ای بوده است. فرایند تحلیل شبکه ای، روش جامعی را برای تصمیم گیری دقیق با استفاده از اطلاعات تجربی و یا قضاوت های تصمیم گیرندگان در اختیار قرار می دهد و با فراهم کردن ساختاری برای سازماندهی معیارهای متفاوت و ارزیابی اهمیت و ارجحیت هر یک از آن ها نسبت به گزینه ها، فرایند تصمیم گیری را تسهیل می نماید.یافته ها: با استفاده از چارچوب راهبرد مدیریت دانش بارنز و میلتون، برای ۴ معیار افراد، فرایند، فناوری و حکم روایی، ۲۰ زیرمعیار شناسایی شده و بعد از تشکیل شبکه وابستگی معیارها و زیرمعیارها و اخذ نظرات خبرگان، راهبردهای مدیریت دانش امتیازدهی و رتبه بندی شده اند.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد به دلیل ماهیت مشارکتی راهیان نور، راهبرد «اجتماعی سازی» دارای بالاترین اولویت برای این مجموعه است و توصیه می شود پس از آن به ترتیب راهبردهای «ترکیب»، «درونی سازی» و «بیرونی سازی» مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

راهبرد مدیریت دانش ، مارپیچ دانش ، فعالیت های مشارکتی ، راهیان نور ، فرایند تحلیل شبکه ای