بررسی میزان شیوع انگل های روده ای و ریسک فاکتورهای آن در ساکنین مناطق غربی استان مازندران

سابقه و هدف: با وجود افزایش آگاهی وتوسعه سطح بهداشت جامعه، امروزه انگلهای رودهای همچنان یکی ازمعضلات بهداشتی میباشند. باتوجه به عدم وجودآمار دقیق ازمیزان شیوع انگلهای رودهای در غرب استان مازندران، هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت وضعیت کنونی شیوع انگلهای رودهای و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در این مناطق بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی ۸۸۰ نفر از مراجعهکنندگان به مراکز و خانههای بهداشت شهری و روستایی شهرستانهای غرب استان مازندران (چالوس، تنکابن و رامسر) انجام شد. پس از اخذ رضایت کتبی، نمونهها با روشهای مستقیم، پارازیت تست (فرمالین- اتر)، رنگآمیزی تری کروم و رنگآمیزی زیل نیلسون اصلاح شده (اسید فست) آزمایش شدند. یافته ها: میزان شیوع انگلهای رودهای در شهرستانهای غربی استان مازندران ۸/۱۳ درصد بود. شیوع آلودگی در مردان ۶۵ نفر (۵/۶ درصد) و در زنان ۵۶ نفر (۱/۸ درصد) گزارش شد. در مطالعه حاضربلاستوسیستیس هومنیس ۳/۶ درصد، ژیاردیا لامبلیا ۵/۴ درصد، انتامباکولی ۹/۰ درصد، انتاموباهیستولیتیکا/ دیسپار ۵/۰ درصد،کیلوماستیکس مسنیلی ۱/۰ درصد، یدامبابوچلی ۲/۰ درصد، کریپتوسپوریدیوم ۲/۰ درصد، استرونژیلوئیدس استرکورالیس ۶/۰ درصد، تنیا ساژیناتا ۲/۰ درصد، کرمهای قلابدار ۱/۰ درصدگزارش گردید. همچنین عفونت توام ژیاردیا و انتامبا کولی نیزدر یک نفر (۱/۰ درصد) مشاهده شد. استنتاج: میزان آلودگی به انگلهای رودهای در استان مازندران براساس تحقیقات انجام شده طیسالهای گذشته رو به کاهش است که دلیل آن را میتوان به ارتقای سطح آگاهی بهداشت مردم، بهبود نسبی در زمینه بهداشت محیط، تصفیه فاضلابهای شهری وکاهش آلودگی انگلی سبزیجات نسبت داد.

کلیدواژه ها:

: prevalence ، intestinal parasites ، west of Mazandaran ، risk factors ، شیوع ، انگل های روده ای ، غرب مازندران ، ریسک فاکتور