ارزیابی تاثیر کم آبیاری بر خصوصیات رشدی، عملکرد وکیفیت پس از برداشت دو رقم گوجه فرنگی ((Lycopersicon esculentum Mill. در شرایط آب و هوایی میاندوآب

کم آبیاری یکی از راهکارهای بهینه سازی مصرف آب در اراضی فاریاب است. این آزمایش به منظور بررسی اثرات کم آبیاری بر رشد، عملکرد و صفات کیفی دو رقم گوجه فرنگی ((Lycopersicon esculentum Mill. به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب در سال زراعی ۹۰-۱۳۸۹ انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم گوجه فرنگیEarly Urbana۱۱۱ و Rio grand و چهار تیمار کم آبیاری ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A بود. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر شاخص های ارتفاع بوته، تعداد میوه درجه یک، وزن میوه، طول میوه، عملکرد کل، مواد جامد محلول، کلروفیل، لیکوپن، بتاکاروتن و EC میوه گوجه فرنگی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. ارقام مورد آزمایش نیز برای شاخص های EC میوه، لیکوپن و رنگ در سطح احتمال پنج درصد تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین ارتفاع بوته (۸/۹۳ سانتی متر)، طول میوه (۶۵/۷ سانتی متر)، تعداد میوه بازارپسند (۲۹/۱۶)، میانگین وزن میوه (/۱۷۴گرم در بوته) و عملکرد کل (۳/۸ کیلوگرم) از تیمار ۶۰ میلی متر تبخیر از تشتک آبیاری و بیشترین مقدار بریکس (۸۶/۵)، عددکلروفیل متر (۷۸/۰) و لیکوپن (۱۰/۱۷درصد) در تیمار ۱۲۰میلی متر تبخیر از تشتک آبیاری بود. به طور کلی، نتایج این آزمایش بیانگر آن است که کم آبیاری باعث کاهش شاخص های رویشی و افزایش کیفیت پس از برداشت ارقام گوجه فرنگی مورد آزمایش شد.

کلیدواژه ها:

بتا کاروتن ، تشتک تبخیر ، کلروفیل ، لیکوپن