اثر تراکم های مختلف کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) بر قابلیت جذب و کارایی مصرف نور

بمنظور بررسی اثر تراکم های مختلف کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) بر میزان جذب و کارایی مصرف نور، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۱ تیمار و سه تکرار در سال زراعی ۸۷-۱۳۸۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد، به اجرا در آمد. این آزمایش بصورت نظام کم نهاده اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کشت مخلوط ذرت با تراکم معمول لوبیا باضافه ۱۰%، ۲۰ % و ۳۰% لوبیای بیشتر، کشت مخلوط لوبیا با تراکم معمول ذرت باضافه ۱۰%، ۲۰% و ۳۰% ذرت بیشتر، کشت مخلوط لوبیا با تراکم معمول باضافه ۱۰%، ۲۰ % و ۳۰% لوبیای بیشتر با ذرت تراکم معمول باضافه ۱۰%، ۲۰ % و ۳۰% ذرت بیشتر، کشت خالص ذرت و کشت خالص لوبیا بود. نتایج آزمایش نشان داد که شاخص سطح برگ، میزان جذب نور، تجمع ماده خشک و کارایی مصرف نور ذرت در تمام تیمارهای کشت مخلوط نسبت به تک کشتی ذرت افزایش یافت، در حالی که صفات نامبرده در لوبیا در تمام تیمارهای کشت مخلوط نسبت به تک کشتی کاهش یافتند. اثرات تسهیل و تکمیل کنندگی کشت مخلوط بر صفات مورد بررسی برای ذرت بیشتر از لوبیا بود. کارایی مصرف نور ذرت در طول فصل رشد به ترتیب از ۹۲/۱ (کشت خالص ذرت) تا ۳۰/۲ (تیمار کشت مخلوط تراکم معمول ذرت با تراکم معمول لوبیا باضافه ۳۰% لوبیای بیشتر) و میانگین کارایی مصرف نور لوبیا به ترتیب ۷۲/۰ (تیمار کشت مخلوط ذرت باضافه ۳۰% ذرت بیشتر با لوبیا باضافه ۳۰% لوبیای بیشتر) تا ۴۵/۱ (تیمار کشت خالص) گرم بر مگاژول تشعشع فعال فتوسنتزی، متغیر بود.

کلیدواژه ها:

جذب نور ، شاخص سطح برگ ، کارایی مصرف نور ، کشت مخلوط ردیفی ، ماده خشک کل