ارزیابی روش های محاسبه منحنی دبی-اشل بر اساس روابط مقاومت فرم بستر در ایستگاه هیدرومتری آبلو نکارود مازندران
محل انتشار: نشریه آبیاری و زهکشی ایران، دوره: 17، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 61
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-17-3_008
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
در ایستگاه های هیدرومتری عمدتا به دلیل مشکل اندازه گیری دبی در شرایط وقوع سیلاب، منحنی دبی - اشل از روی داده های اندازه گیری شده مربوط به شرایط غیر سیلابی استخراج می گردد و برای شرایط سیلابی برونیابی می شود. استفاده از منحنی دبی- اشل برونیابی شده برای محاسبه سیلاب ممکن است مقادیر کمتر یا بیشتری را تخمین بزند. علت این موضوع این است که در شرایط جریان سیلابی ممکن است نوع فرم بستر تشکیل شده تغییر یابد و باعث تغییر مقاومت در برابر جریان گردد. بنابراین به منظور پیش بینی بهتر منحنی دبی – اشل لازم است از روابطی استفاده شود که در آن ها مقاومت فرم بستر در نظر گرفته شود. در این تحقیق از روش های انیشتین - بارباروسا، شن، وایت، انگلوند و براونلی برای تکمیل قسمت انتهایی منحنی دبی - اشل حاصل از اندازه گیری در ایستگاه هیدرومتری آبلو واقع بر رودخانه نکارود و یا ساخت منحنی دبی - اشل در ایستگاه مذکور استفاده گردید. پس از برداشت داده های موردنیاز شامل مقاطع عرضی، دبی اندازه-گیری شده و اشل متناظر با آن و همچنین منحنی دانه بندی مواد بستر در این ایستگاه و محاسبه دبی - اشل متناظر با آن توسط روش های ذکرشده در سال آبی ۱۴۰۱-۱۴۰۰، مقایسه های آماری مختلف بین دبی های محاسباتی و اندازه گیری شده متناظر انجام گردید. نتایج نشان داد روش انیشتین - بارباروسا دارای کمترین مقدار متوسط خطای مطلق ۶.۹ و متوسط جذر مربعات خطا ۲.۷ نسبت به سایر روش ها است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی باقری
استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران