بررسی اثربخشی روایت درمانی راه حل محور بر دلزدگی، اشتیاق و امید زنان متقاضی طلاق در شهرستان شهرکرد

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روایت درمانی راه حل محور بر دلزدگی، اشتیاق و امید زنان متقاضی طلاق انجام شد. روش پژوهش: این مطالعه با طرح نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به همراه آزمون پیگیری در شهرستان شهرکرد انجام شد. جامعه این پژوهش شامل زنان متقاضی طلاق شهر شهرکرد بود. نمونه ی پژوهش شامل ۲۴ نفر که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۲ نفر) و گواه (۱۲ نفر) قرار گرفتند و به پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶)، اشتیاق زناشویی سینگر و لابانکو- میسر، بودلی (۲۰۱۵) و مقیاس امید اسنایدر، هاریس، اندرسون، هولران، ایرونیک و سیمون (۱۹۹۱)، در پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری پاسخ دادند. شرکت کنندگان در آزمایش تحت هشت جلسه نود دقیقه ای روایت درمانی راه حل محور مطابق پروتکل درمانی لیندا مت کالف (۲۰۱۶)، قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. یافته ها: نتایج نشان داد که روایت درمانی راه حل محور می تواند موجب کاهش دلزدگی (۹۳/۶۵=F، ۰۰۱/۰>P) و افزایش اشتیاق (۴۱/۲۲=F، ۰۰۱/۰>P) و امید (۴۰/۱۵۴۰=F، ۰۰۱/۰>P) زنان متقاضی طلاق شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که روایت درمانی راه حل محور می تواند به عنوان مداخله در جهت کاهش دلزدگی و افزایش اشتیاق و امید در زنان متقاضی طلاق مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق زناشویی ، دلزدگی زناشویی ، امید ، طلاق