اثر آپوپتوزی ترکیب آرسنیک تری اکسید و آزیدوتیمیدین در سلول های رده لوسمی پرومیلوسیتی حاد(NB۴) از طریق تغییرات بیان P۲۱ و توزیع سیکل سلولی

چکید ه   سابقه و هدف   داروی آرسنیک تری اکسید( ATO ) که در درمان لوسمی پرومیلوسیتی حاد( APL ) استفاده می شود، دارای عوارض جانبی شدیدی می باشد. به منظور افزایش اثرات ضد سرطانی و استفاده از دوزهای پایین تر ATO ، اثر ترکیب آن با داروی آزیدوتیمیدین (AZT) در القای آپوپتوز روی سلول های NB۴ (رده APL ) مورد بررسی قرار گرفت.   مواد و روش ها   در یک مطالعه تجربی، بعد از کشت و تیمار سلول ها به مدت ۴۸ ساعت با غلظت های μM AZT ۵۰ ، µ M ATO ۱ و ترکیب آن ها، آپوپتوز و توزیع سیکل سلولی با فلوسیتومتری و میزان mRNA ژن P۲۱ با Real Time PCR در مقایسه با سلول های تیمار نشده مورد بررسی قرار گرفتند.   یافته ها   ATO به همراه افزایش توقف در مرحله G۲/M ، منجر به افزایش آپوپتوز(۱۲/۷ ± ۱۴/۵۰%) در مقایسه با کنترل(۹۷/۲ ± ۹/۳%) شده است. میزان آپوپتوز در سلول های تیمار شده با ترکیب AZT و ATO (۶۵/۴ ± ۳۵/۲۴%) در مقایسه با ATO تنها، همراه با کاهش نسبی سلول های موجود در مرحله G۲/M و افزایش نسبی سلول های موجود در مرحله G۱ مهار گشته است. ATO (۱۴/۰ ± ۲۷/۰) نسبت به کنترل(۱/۰ ± ۱) بر روی بیان ژن P۲۱ اثر مهاری داشته ولی AZT (۲۱/۰ ± ۸۱/۱) و ترکیب AZT/ATO (۳۲/۰ ± ۰۶/۲) موجب افزایش آن شده اند.   نتیجه گیری   AZT ، اثر آپوپتوزی ATO را احتمالا از طریق القای بیان P۲۱ ، گریز سلول از توقف در مرحله G۲/M و افزایش توقف در مرحله G۱ مهار می‍ کند.

کلیدواژه ها:

Key words: Acute Promyelocytic Leukemia ، arsenic trioxide ، Azidothymidine ، Apoptosis ، کلمات کلیدی : لوسمی پرومیلوسیتی حاد ، آرسنیک تری اکسید ، آزیدوتیمیدین ، آپوپتوز