الگوهای پراکنش گونه­ های بخشه هیپوگلوتیده ­ای از سرده گون (تیره باقلائیان) در ایران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 50

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NBR-6-3_006

تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402

چکیده مقاله:

پراکنش گونه­های گون متعلق به بخشه هیپوگلوتیده ­ای با استفاده از نرم افزار DIVA-GIS مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع  بر اساس طبقه ­بندی زهری علاوه بر گونه­های با پراکنش گسترده، پنج الگوی جهانی شامل: ۱. پرونس آسیای شرقی، ۲. پرونس ایرانو-آناتولی، ۳. پرونس پونتیک، ۴. زیر­ناحیه مدیترانه ­ای شرقی و ۵. زیر­ناحیه مدیترانه ­ای غربی شناسایی شدند. همچنین گونه های ایرانی این بخشه نیز در سه الگوی: ۱. زاگرس مرکزی، ۲. کپه­داغ-خراسانی و ۳. البرز مرکزی و شرقی طبقه بندی شدند. نقشه ها و الگوهای پراکنش گونه­ ها ارائه شده است.

نویسندگان

Ali Bagheri

Department of Biology, Faculty of Sciences, University of Isfahan

Mohammad Mahmoodi

Botany Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO)

Ali Asghar Maassoumi

Botany Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO)

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Bagheri, A., Maassoumi, A.A. and Vitek, E. ۲۰۱۸. Rediscovery of ...
  • Barneby, R.C. ۱۹۶۴. Atlas of north American Astragalus. – Memoirs ...
  • Blattner, F.R. ۲۰۰۶. Multiple intercontinental dispersals shaped the distribution area ...
  • Blattner, F.R. and Kadereit, J.W. ۱۹۹۵. Three intercontinental disjunctions in ...
  • Candolle, A.P. de ۱۸۲۵. – Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis. ...
  • Chamberlain, D.P. and Matthews, V.A. ۱۹۷۰. Astragalus L. – In: ...
  • Friesen, N. and Blattner, F.R. ۲۰۰۰. RAPD analysis reveals geographic ...
  • GBIF ۲۰۱۸. Global Biodiversity Information Facility. http://www.gbif.org [accessed ۱۸ Nov ...
  • Ghahremaninejad, F. ۲۰۱۵. Notes about Astragalus (Leguminosae) in Iran. – ...
  • Ghahremaninejad, F., Bagheri, A. and Maassoumi, A.A. ۲۰۱۲. Two new ...
  • Hijmans, R.J., Guarino, L., Bussink, C., Mathur, P., Cruz, M., ...
  • Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A.A. and Murakami, N. ۲۰۰۳. Molecular ...
  • Evol. ۲۴۲: ۱-۳۲ ...
  • Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A.A. and Murakami, N. ۲۰۰۵. Molecular ...
  • Luna-Cavazos, M. and Bye, R. ۲۰۱۱. Phytogeographic analysis of the ...
  • Maassoumi, A.A. ۱۹۸۸. Revision of Astragalus L. sect. Hypoglottidei DC. ...
  • Maassoumi, A.A. ۱۹۸۹. The genus Astragalus in Iran, vol. ۲. ...
  • Maassoumi, A.A. ۲۰۱۸. Fabaceae: Astragalus III. – In: Assadi et ...
  • Mahmoodi, M., Maassoumi, A.A. and Jalili A. ۲۰۱۲. Distribution patterns ...
  • Podlech, D. ۱۹۹۰. Die Typifizierung der altweltlichen Sektionen der Gattung ...
  • Podlech, D. and Zarre, Sh. (with collaboration of Ekici, M., ...
  • Podlech, D., Zarre, Sh., Maassoumi, A.A., Ekici, M. and Sytin, ...
  • USDA, NRCS. ۲۰۱۸. The PLANTS Database (http://plants.usda.gov,). National Plant Data ...
  • Wojciechowski, M.F., Sanderson, M.J., Baldwin, B.G. and Donoghue, M.J. ۱۹۹۳. ...
  • Zohary, M. ۱۹۷۳. Geobotanical foundations of the Middle East. – ...
  • نمایش کامل مراجع