ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه

مقدمه: بروز تعارض و اختلاف در روابط عاطفی اگرچه اجتناب ناپذیر است، می تواند بر کیفیت و دوام آن رابطه تاثیر به سزایی داشته باشد. شناخت عوامل موجب اختلاف، علاوه بر آنکه گامی موثر در ارزیابی رابطه است؛ می تواند مقدمه ای برای حل مسئله و پیشگیری از جدایی های متعاقب بروز اختلافات و مشکلات باشد. بدین منظور هدف این بررسی، آماده­سازی و هنجاریابی نسخه فارسی مقیاسی است که بر مبنای آن ناسازواری روابط عاشقانه مورد ارزیابی قرار می­گیرد. روش: پژوهش حاضر بر روی گروه نمونه ای شامل ۲۸۵ نفر زن و مرد ساکن در شهر تهران که به شیوه در دسترس انتخاب شده بودند، اجرا شد. مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه پس از طی مراحل ترجمه – بازترجمه ، همراه با مقیاس ارزیابی رابطه و پرسشنامه شادکامی آکسفورد اجرا شد. جهت بررسی روایی مقیاس به بررسی روایی سازه با روش های تحلیل عاملی تاییدی و روایی همگرا و واگرا از طریق همبستگی پیرسون پرداخته شد. برای بررسی اعتبار آن از روش محاسبه آلفای کرونباخ و پس از گذشت دو هفته، آزمون اصلی به روش بازآزمایی برای ۳۰ نفر از شرکت کنندگان اجرای مجدد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تاییدی صورت گرفت.نتایج: نتایج تحلیل عاملی مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه، ۶ عامل: توجه و ابراز علاقه ناکافی، حسادت یا خیانت، مسئولیت ها و خرده وظایف خانه، رابطه جنسی، کنترل و تسلط دیگری، مسائل مالی و برنامه های آینده را به دست داد. اعتبار عوامل با استفاده از آلفای کرونباخ (۹۰/۰ – ۷۵/α=) برای خرده مقیاس ها؛ (۹/۰-۷۲/۰)  برای کل آزمون (۸۲/۰ ) به دست آمد. همچنین برای بررسی روایی همگرا، همبستگی معناداری بین عوامل مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه با پرسشنامه ارزیابی رابطه و روایی واگرا با پرسشنامه شادکامی به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت نسخه فارسی مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه، ساختاری ۶ عاملی دارد که با زبان و فرهنگ ایرانی سازگار است و عوامل آن در نسخه فارسی منطبق با نسخه اصلی مقیاس می­باشد. همچنین این مقیاس دارای اعتبار و روایی مناسب برای کاربرد در پژوهش ها با نمونه های ایرانی و فارسی زبان است.

کلیدواژه ها:

رابطه عاطفی ، زوج ، تعارض بین فردی ، رضامندی از رابطه ، کیفیت رابطه