بررسی ارتباط میزان تروما در سالمندان با افزایش سن: مطالعه مروری

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 80

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSCE01_290

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: تروما یکی از علل اصلی آسیب ها و مرگ ومیر در سراسر جهان است.% ۱۲ از کل موارد تروما در سالمندان روی می دهد که صدماتناشی از آن در سالمندان به سرعت در حال تبدیلشدن به یک نگرانی عمده بهداشت عمومی است. سقوط تروماتیک در میان سالمندانبیش از ۶۵ سال به عنوان علت اصلی آسیب محسوب میشود. سالمندان با توجه به این که علائم حیاتی قابل اعتمادی ندارند ممکن استبعد تروما علائم حیاتی در آنها طبیعی باشد پس بررسی سالمندان حتی پس از ترومای نسبتا متوسط نیز ضروری می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مروری ۴۰ مقاله از پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی SID ، PubMed ، Web of Science ،Scholar از سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۲ مورد بررسی قرار گرفتند و از بین آنها ۲۰ مقاله انتخاب شدند.یافته ها: مطالعات نشان دادند که بین ضعف و تروما که باعث آسیب و مرگومیر در سالمندان می شود ارتباط وجود دارد. آسیب شدید سرو عروق بزرگ دو علت مهم مرگومیر در سالمندان می باشند. پاسخ سریع بخش اورژانس به تروما در سالمندان می تواند به طور قابل توجهیدرگیری تیم تروما را در مواجهه با این بیماران کاهش دهد. در دوران پاندمی کووید ۱۹ سالمندان بیشتر در خانه دچار تروما شدند کهبیشترین شکستگی نیز مربوط به استخوان لگن بود که علت اصلی آن نیز سقوط از ارتفاع عنوان شد که اکثر این شکستگی ها نیز با جراحیدرمان شدند. برای تشخیص شکستگی ها در سالمندان CT اسکن نسبت به MRI ترجیح داده میشود و روش مناسبتری است. مطالعاتنشان داد بیش از نیمی از سالمندان در مورد کیفیت کلی زندگی خود پس از آسیب نظر مثبت داشتند.نتیجه گیری: میتوان گفت بین افزایش سن و میزان وقوع تروما ارتباط مستقیم وجود دارد ولی میتوان با ایجاد محیطی مناسب و امن وتوجه ویژه به سالمندان از وقوع تروما پیشگیری کرد و یا با آشنایی با مراقبت های خاص هنگام وقوع تروما از آسیب بیشتر آن جلوگیریکرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمد جعفری شهابی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

صدیقه حنانی

عضو هیئت علمی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

یوسف عبدالملکی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

ندا زینلی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

کیارش کامبوزیا

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران