تاثیر رضایت از شیوه های منابع انسانی بر عملکرد کارکنان مدل میانجیگری مشارکت و تعدیلگری سلامت کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان پلی کلینیک های سازمان تامین اجتماعی مشهد)

منابع انسانی ابزاری استراتژیک هستند که در تحقق اهداف کسب و کار و ایجاد یک محیط پویا و متعادل برای سازمان نقش بی قیاسی ایفا می کنند. اقدامات منابع انسانی به عنوان مجموعه ای از فرآیندها، استراتژی ها و رویکردهایی است که به هدف بهبود مدیریت و توسعه کارکنان سازمان انجام می شود و رضایت از اقدامات منابع انسانی به عنوان یکی از عوامل حیاتی در بهبود عملکرد کارکنان، نقش بسیار مهمی را در موفقیت سازمان ها ایفا می کند. بنابراین، سرمایه گذاری در بهبود شرایط منابع انسانی و تامین رضایت کارکنان از آن اقدامات، به عنوان یک استراتژی حیاتی، بهبود عملکرد و پیشرفت سازمان را تضمین می کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر رضایت از شیوه های منابع انسانی بر عملکرد کارکنان در یک مدل میانجیگری مشارکت و تعدیلگری سلامت کارکنان بود. روش پژوهش تحلیلی-توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان پلی کلینیک های سازمان تامین اجتماعی مشهد بودند که مجموع تعداد آنها در سال ۱۴۰۲، ۱۳۰ نفر بود. همچنین روش جمع آوری داده در این تحقیق، سرشماری بود و از ۱۳۰ نفر پرسشنامه جمع آوری شد. در این مطالعه توسط یک مدل میانجی گری رابطه بین رضایت کارکنان از شیوه های منابع انسانی و عملکرد را با میانجی گری مشارکت مطالعه شد. نتایج حاکی از آن بود که رضایت از شیوه های منابع انسانی،مشارکت و عملکرد کارکنان را تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه بر این، مشخص شد که اثر غیرمستقیم میانجی گر مشارکت در رابطه ی موثر بین رضایت از شیوه های منابع انسانی بر عملکرد برای کارکنان سالم تر قوی تر است که نقش تعدیلگر سلامت در رابطه رضایت از شیوه های منابع انسانی بر مشارکت کارکنان و مشارکت کارکنان بر عملکرد آنها تایید شد.

کلیدواژه ها:

رضایت از شیوه های منابع انسانی ، عملکرد کارکنان ، مشارکت ، سلامت کارکنان