ارزیابی اثرات سکونتگاه غیررسمی بر سیما و بافت شهری (نمونه موردی: کلانشهرمشهد)

شناخت و بررسی سکونتگاههای غیررسمی به عنوان یکی از اساسی ترین ابزارها در راستای برطرف کردن مشکلات حاضر ساکنان این سکونتگاه ها و برنامه ریزی و مدیریت در جهت ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین سکونتگاه های فقیرنشین در آینده این محدوده ها خواهد بود. ارزیابی تاثیرات سکونتگاه های غیررسمی شهری بخصوص در کلانشهرها بسیار حیاتی می باشند، چراکه اکثر ساکنین این سکونتگاهها اقشار خیلی محروم جوامع شهری بوده که همواره با چالش های زیادی مواجه هستند. سکونتگاه های غیررسمی و محدوده های حاشیه شهر به عنوان یکی از عناصر ساختار کالبدی، با بافت و سیمای شهری ناموزون و ناهماهنگ روبه رو هستند، که باید مورد توجه جدی به این محدوده ها توسط مسئولین شهری قرار گیرد. هدف اصلی در این پژوهش ارزیابی اثرات سکونتگاه غیررسمی بر سیما و بافت شهری کلانشهرمشهد می باشد. این پژوهش از نظر اهداف از نوع کاربردی و از لحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی و مروری می باشد. روش گردآوری اطلاعات، براساس روش کتابخانه ای و بهره گیری از مطالعات اسنادی بوده است. در این پژوهش عوامل کالبدی، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی و... که در توسعه فضایی سکونتگاه های غیررسمی کلانشهرمشهد دخیل بوده اند، شناسایی و جهت رسیدن به هدف پژوهش به کار گرفته شد. در این تحقیق ابتدا به وضعیت موجود سکونتگاه های غیررسمی در شرایط حاضر پرداخته شده، سپس به عوامل های تاثیرگذار بر شکل گیری سیما و بافت شهری تاکید شده است. باتوجه به نتایج این پژوهش، درصورت نیاز به کنترل این عوامل در برنامه ریزی شهری، می توان از رشد سکونتگاه غیررسمی کلانشهر مشهد در خصوص ناهماهنگی های سیما و بافت شهری پیشگیری کرده و با سازماندهی مطلوب امکانات در محدوده شهرها، این پدیده غیررسمی را مهار نمود.

کلیدواژه ها:

بافت ، سکونتگاه غیررسمی ، سیمای شهری