بررسی موسیقی آیینی علوی های ترکیه با اشاره بر ویژگیهای موسیقایی اردال ارزنجان

علویان حدود هشت قرن پیش به سرزمین آناتولی آمدند و اکنون حدود یک سوم جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند و ۲۰ الی ۲۵ میلیون جمعیت دارند. علویان در تمام مناطق ترکیه زندگی می کنند، ولی بیشتر آنها در غرب ترکیه هستند. علویان از حیث ادب و هنر بسیار غنی اند و از زمانی که به آناتولی آمدند صدها تن شاعر و متفکر تربیت کردند. فشارهای عثمانی باعث شد که آنان از منابع و ارزشهای خود دور بمانند. از زمان تشکیل حکومت ترکیه نیز چون تمام مراکز دینی بسته شد، مراکز علویان هم تعطیل شد و این نیز تاثیر بسزایی در دور ماندن آنها از ارزشهای خود داشته است. علویان در تمام زمانها با موسیقی رابطه خوبی داشتند و اوزانهای بسیاری در ترکیه علوی بوده و حتی بعضی از رهبرانشان نیز ساز نواخته و آواز میخواندند. موسیقی این منطقه قرابت زیادی با موسیقی خانقاهی کردستان ایران دارد و مقام های علوی دارای قابلیت تطبیق با مقام های موسیقی اهل حق است. این به دلیل اشتراکات فرهنگی میان این دو منطقه است. در این جستار در صدد آن بودهایم تا با تکیه بر ویژگیهای هنری و آیینی علویها و نمود این مفاهیم در دیدگاهای علمی و تجربی اردال ارزنجان در راستای شناخت موسیقی کلاسیک ترکیه و انواع مختلف زیرمجموعه آن، نظیر موسیقی عرفانی و آیینی و نیز، شباهتها وارتباط تاریخی، فرهنگی و جغرافیایی آن تلاش نماییم. روش این تحقیق به شیوه مطالعه جزء به کل بوده و روش گردآوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانه ای بوده است.

کلیدواژه ها:

علوی گری ، اردال ارزنجان ، موسیقی ، جمع خانه ، باغلاما.