تاثیر غلظت های تحت کشنده اندوسولفان بر بیان ژن های القای هایپوکسی و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بچه ماهیان تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)

در این مطالعه، اثرات غلظت های تحت کشنده سم اندوسولفان بر بیان ژن های القای هایپوکسی و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (HIF-۱ α ، HIF-۲ α و VEGF) در بافت آبشش تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ۳۶۰ قطعه بچه تاسماهی (وزن متوسط ۱۲/۰ ±۲ گرم) در معرض غلظت های ۱۰، ۲۰ و ۴۰ میکروگرم در لیتر قرار گرفتند و ژن های VEGF و HIFs در ۱، ۲، ۷ و ۱۴ روز بررسی شدند. بیان نسبی ژن HIF-۱ α در همه ی نمونه های در معرض قرار گرفته در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود. همچنین میزان بیان ژن HIF-۱,۲ α در بیشترین غلظت سم (۴۰ میکروگرم در لیتر) اختلاف معنی داری با سایر غلظت ها داشت و این اختلاف در همه ی روزهای نمونه برداری دیده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سم آندوسولفان به طور قابل توجهی باعث تحریک بیان ژن ها درگیر در هایپوکسی و رگ زایی در بافت آبشش می گردد. با توجه به نتایج می توان به تاثیر مخرب اندوسولفان بر اکوسیستم آبی بیش از گذشته پی برد، بنابراین نیاز اساسی به مدیریت موثرتر درباره به کارگیری از این آفت کش بیش از پیش احساس می شود.

کلیدواژه ها:

Persian sturgeon ، Gill ، HIFs ، VEGF ، Endosulfan ، تاسماهی ایرانی ، آبشش ، هایپوکسی ، اندوسولفان