اثر تنک کردن بر رویش جست گروه های بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) در جنگل های استان کرمانشاه

از آنجایی که در جنگل های شاخه زاد پتانسیل رویشی کنده بین جست های مختلف در یک جست گروه تقسیم می شود، این پژوهش به منظور تعیین پاسخ رویشی جست گروه های بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) به تنک کردن و انتخاب بهترین شدت تنک کردن با توجه به اثر آن بر رویش جست گروه ها انجام شد. این پژوهش در قالب طرح آماری کامل تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در جنگل داربادام استان کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای مورد استفاده شامل تنک کردن سبک، متوسط و سنگین بود که به ترتیب ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد از سطح مقطع در ارتفاع ۰/۵ متری جست گروه ها تنک شدند و تیمار چهارم بدون دخالت به عنوان شاهد درنظر گرفته شد. پس از یک دوره پنج ساله، با محاسبه رویش قطری، ارتفاعی و سطح تاج جست گروه های باقیمانده در هر تیمار، تاثیر تنک کردن بر رویش آنها بررسی شد. نتایج نشان داد که تنک کردن سنگین، تاثیر معنی داری بر افزایش رویش متغیرهای سطح تاج و سطح مقطع جست گروه ها داشته است، اما در مورد متغیرهای قطر جست گروه و ارتفاع جست گروه، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. براساس نتایج، بهترین شدت تنک کردن مربوط به تنک کردن سنگین با حذف ۳۰ درصد از سطح مقطع جست های یک جست گروه بود که می تواند در کارهای اجرایی درنظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

بلوط ایرانی ، تنک کردن ، جنگل های زاگرس ، رویش ، شاخه زاد