بررسی مفهوم شناختی تربیت اخلاقی

تربیت اخلاقی از دیرباز مورد توجه فیلسوفان، معلمین و والدین قرار داشته است. جوامع مختلف نهادها وموسسات اجتماعی نیز در طول اعصار به صورت های گوناگون به این مهم توجه خاصی مبذول داشته اند.تربیت اخلاقی، بدون تردید از مهم ترین وظایف تعلیم و تربیت در هر جامعه است و هدف آن پرورش شهروندانی است که علاوه بر برخورداری از هوش و ذکاوت، افرادی با فضیلت، خیر و نیکوکار بار آیند. ازسویی برخی از صاحبنظران تعلیم و تربیت اصولاً تعلیم و تربیت را اقدامی اخلاقی دانسته و رسالت اخلاقی تعلیم و تربیت را ایجاد شرایط مناسب آموزشی و پرورشی جهت بهزیستی نسل های آینده می دانند.امروزه بین دو حوزه تربیت و اخلاق فرق هایی مطرح شده است تا آن جا که صاحب نظران علوم تربیتی و حوزه اخلاق آن دو حوزه را دو علم مستقل می دانند، گر چه سابقاً و در یک جا مورد استعمال و بحث قرارمی گرفت. گروهی به علم الاخلاق و فلسفه اخلاق روی آورده و جمع دیگری به مباحث علوم تربیتی اشتغال و علاقه دارند. شیوه ها و روش های تربیت اخلاقی، نکته ای است که هنوز از دیدگاه مربیان و دانشمندانعلوم اجتماعی مناقشه برانگیز است و اجماع نظر قطعی در مورد آن حاصل نشده و این بیشتر به خاطر ظرافت و حساسیت امر آموزش در زمینه های اخلاقی و ارزشی است. لذا با التفات به نکات فوق، هدفاساسی مقاله حاضر پرداختن به مفهوم شناختی تحلیلی فرایند تربیت اخلاقی از ابعاد و زوایای مختلف می باشد. براین اساس روش پژوهش در این مقاله از نوع توصیفی –تحلیلی است که با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شد

کلیدواژه ها:

تربیت ، اخلاق ، تربیت اخلاقی