بررسی نقش ساختار های سیاسی حقوق خصوصی در انقلاب اسلامی

کنش سیاسی، علمی است که به تحلیل پدیده های سیاسی از منظر جامعه شناختی میپردازد و از علوم میان رشتهای مرتبط با علوم سیاسی و جامعه شناسی است. بررسی رابطه میان جامعه، نیروها و گروه های اجتماعی و ساختار قدرت سیاسی از موضوعات عمدهاین رشته است. موضوع اصلی جامعه شناسی سیاسی، بررسی رابطه میان دولت، قدرت سیاسی و قدرت دولتی از یک سو و جامعه و ۱ قدرت اجتماعی یا نیروهای اجتماعی از سوی دیگر است و هم چنین موضوع جامعه شناسی سیاسی شامل توضیح جایگاه دولت در درون شبکه پیچیده علایق و منافع اجتماعی و اقتصادی و روابط حاصل از آن است. فرایند سیاستگذاری و قانون گذاری مهم ترین عرصه های تصمیم سازی عمومی در جامعه به شمار می روند. اتخاذ تصمیمات بهینه در گرو پیروی از اصول منطقی تصمیم گیری است. این اصول که در تمامی تصمیمات قابل اجرا است در خصوص تصمیم سازی عمومی از اهمیت بیشتری برخوردار است. از سوی دیگر از وضع قانونگذاری در ایران از طریق مجلس شورای اسلامی اعمال میشود ( اصل .(۵۸ مراحل مختلفی که پس از گذشتن از آن امری بصورت قاعده حقوقی یا قانون در می آیندمعمولا عبارتند از: پیشنهاد متن بررسی و تصویب در مجلس تائید شورای نگهبان جهت اعتبار دادن به امر موجود (حافظ قانون اساسی و ناظر استصوابی بر مجلس) امضای قانون ابلاغ و بالاخره انتشار. جمهوری اسلامی ایران ، به عنوان عرصه تلاقی اسلام و قوانین مدرن حقوق خصوصی، به عنوان مثال خانواده را واحد بنیادین جامعه و نهادی مقدس می داند و به همین لحاظ می کوشد از آن حمایت کند. این مطالعه در تلاش است با بررسی ساختارهای سیاسی، نقش آنها را در حقوق خصوصی انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

حقوق خصوصی ، انقلاب اسلامی ، ساختارهای سیاسی ، کنش سیاسی