نقش واسطه ای خود تعیین گری در رابطه بین ادراک از جو مدرسه با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

زمینه و هدف: اشتیاق تحصیلی یکی از متغیرهای اثرگذار بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است و از طرفی اثرپذیر از متغیرهایی همچون خودتعیین گری و ادراک از جو مدرسه می تواند باشد. هدف از این پژوهش تعیین نقش میانجی خود تعیین گری در رابطه بین ادراک از جو مدرسه با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه می باشد . روش شناسی: روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و بر حسب نحوه گرد آوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان شهریار بود که تعداد آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بیش از ۱۰۰۰ نفر بوده است. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود و حجم نمونه لازم ۲۷۸ نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خود تعیین گری دسی وریان، (۱۹۸۵) پرسشنامه جو مدرسه توسط پاشیاردیس (۲۰۰۰) مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد، پاریس (۲۰۰۴) بوده است . پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ و ضریب بالای ۷۵/. مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همببستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که خود تعیین گری در رابطه بین ادراک از جو مدرسه با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه نقش میانجی دارد.نتیجه گیری: با فراهم سازی زمینه ارتقای ادراک مطلوب تر از جو مدرسه و کمک به ارتقای خودتعیین گری دانش آموزان می توان اشتیاق آنها را به مدرسه و فرایندهای یاددهی-یادگیری بیشتر ارتقائ داد.

کلیدواژه ها:

خودتعیین گری ، ادراک از جو مدرسه ، اشتیاق تحصیلی