مروری بر روشهای برخط ذخیره داده در شبکههای مبتنی برحافظه نهان

استفاده از حافظهنهان جهت افزایش کارآیی شبکه اینترنت همواره از دو جهت مورد توجه و ارزیابی بوده است: (۱) افزایش بهره وری کانال های ارتباطی و کاهش بار کارسازها، و (۲) از جهت کوتاه شدن فاصله دسترسی به دادهها برای کاربران. با پیشنهاد و روی کار آمدن شبکههای محتوا محور، امکان ذخیره دادهها در داخل شبکه، به وسیله تجهیزات شبکه از قبیل مسیریاب ها به وجود آمده است. با این حال، مسیله پیشرو، ارزیابی کارایی چنین حافظههایی میباشد. با توجه به این که اندازه حافظه مورد استفاده در یک مسیریاب به نسبت حجم ترافیک عبوری از آن محدود بوده و نیز ترافیک عبوری از یک مسیریاب به مسیریابهای دیگر وابسته است، این امکان وجود دارد که واکاوی این حافظهها نه تنها بازخورد مثبتی نداشته باشد بلکه باعث افزایش تاخیر عبور از یک مسیریاب بشود. در این مﻘاله به بررسی و مﻘایسه چند روش کلی برای ذخیره دادهها در مسیریابها میپردازیم.

کلیدواژه ها:

شبکه مبتنی بر محتوا ، حافظه نهان داخل شبکه ، مقایسه کارآیی ، الگوریتم های پذیرش داده در حافظه نهان ، Networking Data Named