تأثیر استفاده از دستک در کاهش تمرکز تنش های جوش، در اتصالات خورجینی

ا تصالات خورجینی از رایج ترین نوع اتصالات فولادی در کشور محسوب می شوند، براساس پژوهش های انجام شده، از بارزترین ضعف های این اتصال شکست ترد جوش در کنج های نبشی اتصال می باشد. در این مقاله سعی شده است تا با افزودن دستک به اتصال از تمرکز تنش در کنج ها کاسته و به ظرفیت شک لپذیری اتصال افزوده شود. برای بررسی میزان تمرکز تنش در جوش، یک اتصال خورجینی با استفاده از روش اجزا محدود و به کمک نرم افزارANSYS مدلسازی گردید. بررسی نتایج نشان می دهد که استفاده از دستک نقش به سزایی در کاهش تمرکز تنش های وارد براتصال داشته و باعث بهبود رفتار اتصال می شود.

کلیدواژه ها:

اتصال خورجینی ، تمرکز تنش ، جوش ، شکل پذیری اتصال