دریا ،آمایش سرزمین، و بازخورد محیطی آن در آب و هواشناسی اقتصادی سواحل جنوبی ایران

تغییر دمای سطح آب در آبهای آزاد و دریاها اثرات قابل توجهی بر اکوسیستمهای دریایی، آب و هوای مناطق اطراف آنها و همچنین بر زندگی جوامع انسانی حواشی این دریاها دارد. هدف این پژوهش تحلیل تغییرات زمانی و مکانی دمای سطح آب خلیج فارس، دریای عمانوبخش شمالی اقیانوس هند و بازخورد آن در آب و هواشناسی اقتصادی منطقه ساحلی است. جهت دستیابی به این هدف از داده های SST مرکز پیش بینی میان مدت جوی اروپایی((ECMWF با تفکیک مکانی ۰/۱۲۵ ۰/۱۲۵ درجه قوسی برای دوره زمانی ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ میلادی به شکل روزانه استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد کمینه دمای سطح آب در فصل زمستان در ماه فوریه به میزان ۱۶/۶۱ درجه سانتیگراد در بخشهای شمال غرب خلیج فارس در حدود ایستگاه آبادان و بیشینه آن در ماه آگوست به میزان ۳۳/۵۰ درجه سانتیگراد در محدوده جنوب بندرلنگه تا سواحل امارات متحده عربی قابل مشاهده است. همچنین پهنه خلیج فارس دارای بیشینه نوسان درون سالی دما ۱۶/۸۹) درجه) و محدوده اقیانوس هند دارای کمینه میزان نوسان(۲/۸۹ درجه) است. همبستگی پیرسون بین میزان صید با دمای سطح آب (SST) استان سیستان و بلوچستان بیشترین میزان همبستگی، استان خوزستان مقدار بیشینه همبستگی را در محاسبه بین میزان صید و میانگین دمای هوا، در همبستگی بین مجموع بارش و میزان صید، سه استان خوزستان، بوشهر و هرمزگان دارای روند معکوس و تنها استان سیستان و بلوچستان میزان کمی از همبستگی مثبت بین این دو پارامتر (میزان صید و مجموع بارش) را ثبت کرده است.

کلیدواژه ها:

دمای سطح آب ، روند ، ECMWF ، خلیج فارس