امکان سنجی توسعه پایدار کلان شهر اصفهان با تاکید بر رویکرد شهر سبز، مقایسه تطبیقی شهر فرایبورگ و اصفهان

امروزه با توسعه شهرها و مطرح شدن اصل توسعه پایدار، توجه به مسایل زیست محیطی و شهرهای سبز مورد توجه برنامه ریزان شهری قرار گرفته است. مسایل و مشکلات موجود به ویژه در شهرها نشانگر عدم تحﻘق مشخصههای پایداری در آن هاست، ضمن اینکه ارزیابی و تحلیل فضایی و اکولوژیکی زیست محیطی یکی از مشخصههای اصلی پایداری در مناطق و حوزههای شهری بوده و سعی دارد تا محیط زیست شهری مناسبی را برای ساکنان شهرها فراهم کند. شهر سبز از رویکردهای نو و برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار است که از آن میتوان بهمنظور ارتﻘای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت شاخص های شهر سبز در کلان شهر اصفهان است. به این منظور با استفاده از تطبیق ها به ارائه راهبردها می پردازد. ازاین رو، این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای و میدانی و با کمک ابزار پرسش نامه ابتدا اطلاعات لازم را جمع آوری می کند و سپس با کمک نرم افزار SPSS به این نتیجه می رسد که ازنظر مردم «شاخص انرژی» مهم ترین عامل برای رسیدن به شهر سبز در اصفهان است. این درحالی است که با کمک تکنیک SWOT حرفه مندان شهری مهم ترین مولفه برای رسیدن به شهر سبز را حکمرانی زیست محیطی می دانند. همچنین مروری بر معیارها و شاخص های شهر سبز در دو شهر فرایبورگ و اصفهان نشان داد که تفاوت معنی داری بین این دو شهر به لحاظ سیاست گذاری و اجرای سیاست های توسعه مبتنی بر مسائل زیست محیطی وجود دارد. بدیهی است که تفاوت در وضعیت جغرافیایی، اقتصادی، فنی، الگوی مدیریت و برنامه ریزی شهری این دو کشور تاثیر قابل توجهی در دستیابی به اهداف شهر سبز دارد.

کلیدواژه ها:

امکان سنجی ، توسعه پایدار ، شهر سبز ، فرایبورگ آلمان ، اصفهان