الگوی معادلات ساختاری در رابطه بین گرایش به طلاق با مهارت های ارتباطی و سلامت خانواده اصلی با نقش واسطه ای صمیمیت زناشویی

مقدمه و هدف: جامعه ایران نیز در مسیر تحولات فزاینده ناشی از فروپاشی توافقی پیوندهای زناشویی و افزایش میزان طلاق های توافقی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی معادلات ساختاری در رابطه بین گرایش به طلاق با مهارت های ارتباطی و سلامت خانواده اصلی با نقش واسطه ای صمیمیت زناشویی شهر کرمانشاه انجام شد.روش­: جامعه آماری این پژوهش، کلیه زوجین شهر کرمانشاه می باشد. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای می باشد و از بین نواحی ۸ گانه شهرداری، ناحیه ۸ انتخاب و از بین زوجین ۲۰۰ نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه های صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون(۱۹۹۳)، سلامت خانواده اصلی هاوستات و همکاران (۱۹۸۵)، مقیاس مهارت های ارتباطی کویین دام (۲۰۰۱)، مقیاس گرایش به طلاق روزولت و همکاران(۱۹۸۶) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار IBM AMOS ۲۴ استفاده شد. نتایج پس از برازش مدل ارائه گردید.یافته­ها: یافته ها نشان داد سلامت خانواده اصلی از طریق صمیمیت زناشویی با گرایش به طلاق رابطه دارد. همچنین نتایج نشان داد مهارت های ارتباطی از طریق صمیمیت زناشویی با گرایش به طلاق رابطه دارد. همچنین صمیمیت زناشویی با گرایش به طلاق نیز به صورت مستقیم در ارتباط است.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که توجه به متغیرهای زوجی و رضایت زناشویی از جهت سلامت فردی و سلامت عمومی جامعه در کاهش میزان طلاق بسیار حایز اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت خانواده اصلی ، مهارت های ارتباطی ، صمیمیت زناشویی ، گرایش به طلاق