تاثیر آموزش سازندهگرا بر میسان رضایت و یادگیری شرکتکنندگان در دوره های آموزش مداوم پسشکی مبتنی بر وب

هدف این پژوهش، بررسی میزان تاثیر آموزش مبتنی بر وب بر اساس نظریه­ی سازنده­گرایی بر میزان رضایت و یادگیری شرکت کنندگان در دوره­های آموزش مداوم پزشکی بود. این پژوهش به روش آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه مقایسه انجام شد. جامعه پژوهش به تعداد ۱۷۵۰ نفر شامل تمامی پزشکان تحت شمول آموزش مداوم که در تابستان ۱۳۹۱ در۳۰ دوره­ آموزش مداوم مبتنی بر وب ثبت نام کرده بودند، بود. با روش نمونه­گیری تصادفی، دوره "پروفیلاکسی آنتی بیوتیک در دندانپزشکی" با حجم ۴۰ نفر انتخاب گردید و با استفاده از جدول اعداد تصادفی افراد در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و مقایسه گمارش شدند. ابزارهای گردآوری داده­ها، یک آزمون مدرس ساخته بود که پس از احراز روایی محتوایی و پایایی با فرمول کودریچاردسون ۸۰/۰ در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید، ابزار دیگر پرسشنامه محقق ساخته رضایت سنج بود که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۹۳/۰ و روایی محتوایی آن توسط متخصصان تعیین شد. داده­های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آنکووا و مانوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه کلی پژوهش نشان داد که: بین پس­آزمون گروه­های آزمایش و مقایسه پس از اجرای دوره طراحی شده با رویکرد سازنده گرا، تفاوتی معنادار مشاهده گردید. هم­چنین فراگیران در گروه آزمایش رضایت بیش­تر و میزان یادگیری بالاتری نسبت به گروه مقایسه داشته­اند. استفاده از نظریه سازنده­گرا به دلیل ایجاد محیط یادگیری جذاب، تعاملی و مشارکتی و هم­چنین به دلیل توجه به نیازها و ویژگی­های فراگیران در این مدل، آموزش را از اثربخشی بالاتری برخوردار می­گرداند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، رضایت ، یادگیری مبتنی بر وب ، نظریه سازنده گرایی