زمانبندی تعمیرات اساسی، با توجه به محدودیت دسترسی به قطعات یدکی، قابلیت اطمینان و دسترسی پذیری تجهیزات و با استفاده از داده های فازی

این مقاله یک مدل ریاضی در راستای برنامه ریزی مطلوب تعمیرات اساسی ماشین آلات، در شرایط محدودیت دسترسی به قطعات یدکی در شرایط عدم قطعیت و عدم وجود اطلاعات دقیق و کامل ارائه می کند. پارامترهای هزینه تعمیرات، تقاضا، راندمان دستگاه ها، قیمت فروش هر واحد محصول و میزان تولید به عنوان پارامترهای فازی در نظر گرفته شده است. نخست دسترسی پذیری یک سیستم صنعتی مدل می شود، سپس نتایج آن در توسعه یک مدل برنامه ریزی مختلط عدد صحیح غیرخطی به کاربرده می شود تا با حل آن، زمان انجام تعمیرات اساسی تجهیزات به گونه ای مشخص شود که مجموع هزینه های تعمیرات و بهره برداری را کمینه کند. رویکرد ارائه شده برای یک مثال عددی به صورت یک سیستم تولیدی فرضی اجراشده است. درنهایت با حل دقیق، با استفاده از نرم افزار GAMS، پاسخ بهینه مثال موردنظر به دست آمده است. تحلیل حساسیت پاسخ بهینه نسبت به تغییر پارامترهای اصلی مدل انجام شده و نتایج به صورت نمودار نشان داده شده است. آنگاه مسئله مجددا با استفاده از رویکرد بهینه سازی فازی حل شده و نتایج به دست آمده با روش حل قبلی مقایسه شده است. این نتایج بیانگر آن است که رویکرد فازی انعطاف زیادی در انتقال انتظارات تصمیم گیرندگان به فرآیند مدل سازی دارد، زیرا با استفاده از آن می توان به خوبی نظر تحلیل گر را در رابطه با اولویت بندی توابع هدف، در مدل برنامه ریزی ریاضی، منعکس نمود.

کلیدواژه ها:

تعمیرات اساسی ، قطعات یدکی ، قابلیت اطمینان (RBD) ، دسترسی پذیری ، داده فازی