اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی زنان متاهل

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی زنان متاهل صورت گرفت . پژوهش ، از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت اجرا میزان کنترل محقق بر متغیرهای تحقیق از نوع پژوهش های نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس -آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی مشاوره و روانشناختی شهر قائمشهر در سال ۱۴۰۰ است که از بین آنها با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی ۱۵ نفری جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶) بهره برده شد. برای تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS و آزمونهای تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بعد از درمان شناختی رفتاری میانگین نمرات دلزدگی زناشویی زنان متاهل در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش پیدا کرده است . بنابراین براساس نتایج حاصل از تحقیق دلزدگی زناشویی زنان متاهل را می توان با درمان شناختی رفتاری بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، دلزدگی زناشویی ، زنان متاهل