تحلیلی بر مشارکت و توانمندسازی زنان شهرک حجت در بهبود کیفیت زندگی

مشارکت و توانمندسازی زنان به عنوان یکی از گروه های اسیب پذیر جامعه یکی از الزامات ضروری در بهبود کیفیت زندگی می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر مشارکت زنان بر شاخص های کیفیت زندگی در شهرک حجت می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی است. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شدند. جامعه آماری شامل زنان ساکن در سکونتگاه غیر رسمی شهرک حجت پیرامون شهر مشهد می باشد، که براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران از تعداد ۲۲۵۱۷ نفر ساکن در این شهرکت ۷۵۷۱ نفر را زنان تشکیل داده است که با توجه به شرایط موجود در منطقه مورد مطالعه تعداد ۱۰۰ پرسشنامه به صورت نمونه گیری تصادفی بین نمونه آماری توزیع شدند. نتایج به دست آمده از یافته های پژوهش نشان می دهد که شاخص وجود بهداشتی و سلامت با میانگین ۲.۵ بیشترین تاثیرگذاری مشارکت بر بعد عینی کیفیت زندگی را داشته است. در بعد ذهنی کیفیت زندگی زنان، مشارکت اجتماعی بیشترین تاثیر را بر شاخص بهزیستی با میانگین ۲/۴ داشته است. هم چنین نتایج نهایی به دست آمده از آزمون T تک نمونه ای در رابطه با فرضیات تحقیق، با توجه به سطح معناداری آن از ۰/۰ (SIG=۰/۰۰) کمتر می باشد و مقدار حداقل و حداکثر آن نیز مثبت است و این بیانگر آن است که مشارکت اجتماعی بر ابعاد ذهنی و عینی کیفیت زندگی ساکنان شهرک حجت تاثیرات مثبتی بر جای گذاشته است.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماعی ، توانمندسازی زنان ، سکونتگاه های غیر رسمی ، شهرک حجت مشهد