پی جویی مقاومت به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل در توده های یولاف وحشی Avena ludoviciana مزارع گندم در برخی مناطق غرب و جنوب غرب ایران

بروز مقاومت به علف کش ها در علف های هرز یکی از عوامل تهدید کننده کاهش عملکرد در مزارع گندم ایران است. یک مطالعه گلخانه ای، در سال ۱۴۰۱ در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان به منظور بررسی مقاومت علف های هرز به علف کش های رایج در مزارع گندم آبی در برخی از شهرستان های غرب و جنوب غرب کشور شامل کامیاران، دهگلان، سقز، سنندج، شوشتر، ایلام و کرمانشاه انجام گردید. در پایان فصل رشد در مزارعی که کشاورزان از کارایی علفکش ها در کنترل علف های هرز ناراضی و مشکوک به مقاومت بودند، اقدام به جمع آوری بذر گردید، نتایج انجام غربال اولیه نشان داد که از ۴۴ توده مورد بررسی سه توده یولاف وحشی به علفکش کلودینافوپ پروپارژیل، مقاوم بودند. نتایج حاصل از بررسی تاثیر شش علف کش مورد کاربرد در گندم روی توده های مقاوم به کلودینافوپ پروپارژیل نشان داد که همه آن ها به طور قابل توجهی به دو علف کش سولفوسولفورون و مزوسولفورون+ یدوسولفورون+ دیفلوفنیکان حساس تر بودند که نشان دهنده وجود مقاوت عرضی منفی در این توده ها می باشد. از دلایل وجود مقاومت عرضی منفی در توده های مقاوم به کلودینافوپ شایستگی به مراتب کمتر این توده ها، نسبت به توده های حساس است. از پدیده مقاومت عرضی منفی در علف های هرز مقاوم به کلودینافوپ می توان به عنوان یک نقطه ضعف در اتخاذ استراتژی های مدیریت علف های هرز مقاوم به این علف کش بهره جست.

کلیدواژه ها:

غلظت- پاسخ ، کلودینافوپ پروپارژیل ، مقاومت ، علف کش ، مقاومت عرضی منفی