بررسی اثر صنعتی شدن و شهرنشینی بر کارایی انرژی در استان های ایران (رهیافت اقتصادسنجی فضایی)

بهبود کارایی انرژی از جمله سیاست ها برای کاهش اثرات جانبی منفی توسعه اقتصادی است. در همین راستا مطالعه حاضر با استفاده از داده های در سطح استانی برای دوره زمانی ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۴ به برآورد و بررسی عوامل موثر بر کارایی انرژی می پردازد. نتایج حاصل از روش مرزی تصادفی نشان می دهد که استان های بوشهر و ایلام به ترتیب دارای بیشترین و کمترین کارایی انرژی معادل ۴۱/۰ و ۱۶/۰ هستند. نتایج حاصل از اقتصادسنجی فضایی نشان می دهد که نوعی اثرات سرریز مثبت کارایی انرژی بین استان ها وجود دارد، همچنین اثرات مستقیم صنعتی شدن و چگالی جمعیت بر کارایی انرژی مثبت و معنی دار و اثر سرریز آن ها منفی و معنی دار است. همچنین اثرات مستقیم شهرنشینی و درآمد سرانه بر کارایی انرژی منفی است و اثرات سرریز شهرنشینی بر کارایی انرژی مثبت و معنی دار است. واژه های کلیدی:

کلیدواژه ها:

کارایی انرژی ، صنعتی شدن ، شهرنشینی ، اقتصاد سنجی فضایی