آزمون فرضیه مکانیزم انتقال در صنعت بیمه (پیوند بین رقابت، کارایی و بهبود مرحله ای)

این مقاله در تلاش است تا زمینه ای برای تحلیل اثر رقابت روی شاخص بهبود مرحله ای (مناسب بودن) را در صنعت بیمه کشور ایران طی دوره ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۳ برای شرکت های بیمه پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار فراهم آورد؛ به طوری که، کارایی به عنوان نوعی مکانیزم انتقال عمل می نماید که از طریق آن، رقابت می تواند به انتقال از یک مرحله به مرحله ای مناسب تر کمک کند. آزمودن فرضیه مکانیزم انتقال، رویکردی مناسب برای ارزیابی اثرات رقابت روی بهبود مرحله ای مالی است. این فرضیه، اخیرا توسط شاک و سیهاک معرفی شده است که بر اساس آن، رقابت محاسبه شده به وسیله شاخص بون، ثبات مالی را از طریق کارایی بهبود می بخشد. بر اساس ادبیات سازمان های صنعتی، افزایش در رقابت می تواند منجر به افزایشی در کارایی و به تبع آن موجب بهبود ثبات مالی گردد. نتایج تحقیق نشان می دهد که ضریب شاخص بون در صنعت بیمه ایران، منفی و معنادار به دست آمده است که حاکی از تایید فرضیه مکانیزم انتقال می باشد. اندازه ضریب بون در ایران ۰.۰۰۰۷۱ به دست آمده است. به عبارتی دیگر، افزایش کارایی در صنعت بیمه کشور ایران می تواند به عنوان کانالی (هر چند با تاثیرگذاری بسیار کم) عمل کند که از طریق آن رقابت به بهبود مرحله ای تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

رقابت ، کارایی ، بهبود مرحله ای ، فرضیه مکانیزم انتقال ، صنعت بیمه