بررسی آینده نگاری راهبردی آموزش علم اطلاعات و دانش شناسی در ایران (با رویکرد برنامه ریزی)

آموزش علم اطلاعات و دانش شناسی ایران دارای تعاملات گسترده با محیط پیرامون خود است و از آن تاثیر می پذیرید و بر آن تاثیرگذار است. در این سیستم پویا و زنده مجموعه ای از نیروهای پیشران درون و برون رشته ای در تعامل با یکدیگر سازگاری و ماندگاری آن را در محیطی بزرگتر تحت عنوان سیستم آموزش عالی کشور رقم می زنند. لازمه ی سازگاری شناسایی نیروهای پیشران تاثیرگذار بر آموزش علم اطلاعات و دانش شناسی، رصد دائمی آن ها، دریافت بازخورد از آن ها و همگامی با تغییرات آن هاست. هرچند که برای سازگاری به چیزی فراتر از بازخورد نیاز است و آن پیش خورد است. حس گرها و شاخک های سیستم آموزش علم اطلاعات و دانش شناسی باید نسبت به آینده حساس باشند و دیده بانی آینده نگرانه را سرلوحه ی کار خود قرار دهد. در این صورت می توان انتظار داشت که از ترکیب اطلاعات دریافتی از بازخوردها، پیش خوردها و تعاملات به رویکرد مناسبی برای سازگاری رسید و این سازگاری در نهایت ماندگاری ما در عرصه ی آموزش عالی را تضمین خواهد کرد. نقش آموزش عالی در توسعه ی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جوامع بشری بر کسی پوشیده نیست تا جایی که می توان حیات و پویایی کشورها را به کمیت و کیفیت آموزش عالی آن ها نسبت داد و با این شاخص ارزیابی کرد. آموزش عالی و مولفه های تاثیر گذار بر آن همانند بسیاری دیگر از حوزه های زندگی بشری در گذر زمان از روند تغییر و تحولات در امان نبوده و در گذر سال ها دچار تغییراتی شده، به گونه ای که امروزه به یکی از دغدغه های سیاست مداران و یکی از پرتقاضاترین کالاها تبدیل شده است.

کلیدواژه ها:

آینده نگری ، علم اطلاعات ، دانش شناسی ، آموزش عالی.