تنوع زیستی و زادآوری گونه قرقاول

قرقاول که در حاشیه جنگل ها کشتزارها، مراتع، بوته زارها و نیزارهای شمال ایران، بصورت بومی زندگی می کند و جزء مجموعه تنوع زیستی ایران به شمار می آید و نام محلی آن در هر منطقه متفاوت است پرورش قرقاول در سال های اخیر در بسیاری از کشورهای جهان بخاطر استفاده از گوشت، رهاسازی در شکارگاه ها و بهره برداری ها به صورت شکار به یک شاخه مهم از پرورش پرندگان تبدیل شده است با آنکه پرورش این پرنده در عمل به دلیل ریزه کاری هایش مشکلاتی را در بر دارد اما در مقیاس کوچکتر با توجه به قابلیت استفاده از محیط زیست و نادر بودن نوع و حتی آن یکی از سودآورترین پرندگان نسبت به دیگر پرندگان هم تراز خود است. همچنین این گونه به سایر نواحی جغرافیایی مانند امریکایی شمالی استرالیا، نیوزلند و غرب اروپا معرفی شده است. این پرنده از خانواده ماکیان سانان است. این گونه پرنده از دانه های گیاهی و حشرات تغذیه می کند. بافت زایی کبد از روز پنجم جنینی شروع شروع و روند تکامل تا روز هجدهم جنینی دوره کامل می شود. تاریخ آغاز جوجه آوری در فروردین ماه و خروج جوجه از تخم اردیبهشت است . و شکل تخم از تخم مرغ متفاوت بوده و کمی کوچک تر است و در برزگ کردن جوجه ها فقط قرقاول ماده نقش دارد. قرقاول از گونه های حمایت شده در حال کاهش است در خطر انقراض نیست حیات این پرنده توسط عوامل طبیعی و انسانی به خصوص شکار و تخریب زیستگاه ها به شدت در حال تهدید بوده است. گوشت قرقاول کمترین میزان چربی نسبت به بقیه گوشتها دارد و خواص بسیاری دارد قرقاول از گونه های سخت جان می باشد و به راحتی بیمار نمی شود جوجه تا سن یک ماهگی بیشتر در حمله بیماری است. از بیماریهای شایع، بیماری کانیبالیسم، نیوکاسل آنفولانزا- مارک- ابله- وبا، برونشیت عفونی، و بیماری سرسیاه که به علت خوردن کرم خاکی دچار می شوند. روده کور در مرغ مروارید ساختار لوله تشکیل داشته و کیسه ای نمی باشد، قرقاول ها بر خلاف مرغ مروارید است.

کلیدواژه ها:

بیماری ها و علایم آنها در قرقاول ، اغاز بافت زایی جنین کبد قرقاول ، ساختار بال و پا و منقار در کمک به پرواز و شکار ، مناطق جنگلی و بوته زارها برای زندگی ، تغذیه از حشرات و دانه ها ، اغاز زاداوری در بهار ، خواص گوشت