تحلیل رابطه عدالت خواهی و ازادگی با آینده نگری از منظر نظریه بازی التیماتوم

انسان از منظر عدالت و آزادی، باید آینده های گوناگون را تصور کند و سپس، یکی را از میان آنها برگزینند، با توسعه و پیشرفت علم بشر و خلق علومی نظیر آینده پژوهی، تحقق و دست یافتن به آینده مطلوب، دیگر آرزو نیست و بشر قادر است با روش ها و فنون پیشنهادی این رشته علمی، آینده خود را آنطور که می خواهد بسازد. لذا تحقیق جامعه ایده آل مستلزم آینده پژوهی است. از آنجا که آینده پژوهی علم کشف آینده ها و هنر ساخت آینده مطلوب است، استفاده از ابزارهایی که این علم برای کشف اینده ها در اختیار قرار می دهد لازمیست بر ملزوم هنرورزی نیل به اهداف آینده پژوهی. نظریه بازی ها یکی از این ابزارها و روش های کاربردی برای آینده پژوهی به خصوص در حوزه مسائلی است که دارای ذینفعان متعدد با تمایلات غیرهمگرا بوده و برای تحلیل نتایج مذاکرات و مناقشات، مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که در مذاکرات و مناقشات، اصل چانه زنی همیشه برای رسیدن به توافقی با سهم بیشتر از منافع، مورد استفاده دارد، این اصل و ساده ترین نوع آن در نظریه بازی ها با نام اولتیماتوم، به عنوان یکی از اصول پرکاربرد نظریه بازی ها، مطرح بوده که در آن، موضوع «نحوه ارائه پیشنهاد از طرف بازیکن اول و نحوه پذیرش یا عدم پذیرش آن از طرف بازیکن دوم و تفکر پس ذهن هریک حین تصمیم گیری»، موضوع تحقیقات بسیاری با درون مایه عوامل موثر بر این فزاینده شده است که پاشنه آشیل آنها مبحث بی انصافی، بی عدالتی وخودخواهی با رویکرد منفی نظام طبقه بندی اختلالات روان شناختی بوده و سعی شده راهکارهایی با رویکرد مثبت بی انصافی، بی عدالتی و خودخواهی با رویکرد منفی نظام طبقه بندی اختلالات روان شناختی بوده و سعی شده راهکارهایی با رویکرد مثبت برای مثمرثمر این فرایند با تکیه بر روانشناسی مثبت گرا و براساس نظام طبقه بندی توانمندی های انسان شامل مصادیق انصاف، عدالت و ازادگی، ارائه شود.

کلیدواژه ها:

عدالت ، آزادگی ، اینده نگری ، نظریه بازی ها ، بازی اولتیماتوم