بررسی رابطه فراموشی قرآن با بیماری جذام به عنوان عقوبت آن با توجه به آیات و روایات

اهتمام و عنایت مسلمانان به حفظ قرآن کریم از ابتدای نزول وحی به دلیل نبود یا کمبود نوشتن، موجب حفظ قرآن در حافظه افراد برای مدت های بعد که توجه و دستور به نوشتن وحی توسط پیامبر اکرم (ص) صادر گردید. شد. قاریان و به ویژه حافظان قرآن جایگاه ویژه ای داشتند چرا که تناسب و تناسخ آیات و تنظیم و ترتیب آنها در دوره های بعدی که نوشتن رواج یافت تا حدود زیادی به حافظ حفاظ قران کریم بستگی داشت به همین خاطر تحریف یا تنقیص آیات از سوی حافظان نزد مسلمانان مکروه و ناپسند دانسته شده لذا در جمع آوری نسخه برداری از حافظان متعدد کمک می گرفتند. اهمیت حفظ قرآن تا آنجاست که روایت نبوی فراموشی قرآن را موجب ابتلا به بیماری جذام بیان کرده. تحقیق حاضر با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی ایات و روایات مرتبط و توضیح واژگان روایت مزبور پرداخته که حاصل و یافته تحقیق عبارت است از اینکه تعبیر اجذم در روایت تعبیری کنایی است که به عنوان عقوبت برای فراموشی قران و بی نصیب و بی بهره بودن ناسی قران ذکر کرده است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، فراموشی ، حفظ ، جذام ، دست