تاثیر استراتژهای طراحی محیط مهد کودک در فضای داخلی و بیرونی با رویکرد شرایط اقلیمی نور و سایه

هدف این تحقیق بررسی نحوه تعامل کودکان با محیط اطراف خود از طریق طراحی مهدکودک های طبیعت مدار است. با توجه به اینکه بازی یکی از راه های اصلی رشد خلاقیت کودکان است، در نظر گرفتن این دو عامل در طراحی و ساخت محیط برای کودکان، به ویژه مهدکودک ها، بسیار مهم به نظر می رسد. بهترین راه ها برای تقویت تعامل کودکان با محیط اطرافشان در هنگام طراحی مهدکودکی با تمرکز بر طبیعت چیست؟ موضوع اصلی مطالعه است. برای پرداختن به این پرسش، ابتدا منابع علمی از منظر روان شناختی در رابطه با خواسته های دوران کودکی و ماهیت کودک بررسی شد. در ادامه به بیان معیارها و عناصر تقویت این تعامل می پردازیم که با توجه به تحقیقات انجام شده در خصوص اهمیت تعامل کودک و محیط و چگونگی تقویت آن از منابع نظری استخراج شده است. سپس برای حل مشکل تقویت این رابطه از روش کارشناس محور راهکارهای طراحی مهدکودک استفاده شد. این با طراحی اصلاحات پیشنهادی نشان داده شد. یافته های این مطالعه نشان داد که تقاضای کودک برای بازی و نیاز آنها به تماس با طبیعت، زمانی که بین او و محیط اطرافش تعامل وجود داشته باشد، ارضا می شود. بهترین رابطه کودک با طبیعت، تجربه مستقیم و لمس است. در نتیجه ادغام فیزیکی فضای داخلی و خارجی مهدکودک، استفاده از عناصر طبیعی مانند آب، نور و گیاهان در فضاهای داخلی و خارجی، کنترل مناسب شرایط اقلیمی مانند نور و سایه در فضاهای باز مهدکودک و مقدمه از عناصر طبیعی مانند باغ پنجره تا یکی از استراتژی های طراحی مهدکودک برای بهبود تعامل کودکان با محیط اطراف استفاده از درها و پنجره های بزرگ و شفاف برای ایجاد ارتباط بصری بین فضای داخلی و بیرونی است.

کلیدواژه ها:

مهد کودک ، اقلیمی ، فضای داخلی و بیرونی ، معماری ، استراتژی های طراحی.